ZÜLEYHA HANIMIN YAÞAM STANDARDI


Züleyha Haným saatlerdir aynanýn karþýsýnda idi.Az kalmýþtý ,bitti bitecek ama þu lanet olasý saçlarýna takmýþtý.Saða tarýyor olmuyor,sola tarýyor olmuyor,alnýna döküyor olmuyor,arkaya atýyor olmuyor ve bir türlü tatmin olamýyordu. O zaman da sinirleri gittikçe bozuluyor ve için için kýzýp küfür ediyordu saçlarýna.Zaten iki saatte zor bitirebilmiþti makyajýný.En son olarak da þu saçlarýma bir hava vereyim de öyle çýkayým demiþ ama þu lanet olasý saçlar da sanki o-
na inat bir türlü istediði havayý giremiyordu..Tavuk tüyü gibi saçma sapan duruyorlardý iþte
Halbuki Züleyha Haným sabah erkenden kalkmýþ bir güzel banyo yapmýþ,yüzünü canlý göster- mek ve o þahane güzelliðini öne çýkarmak için saatlerce makyajý ile uðraþmýþ,sonra bir saat
boyunca da aynanýn karþýsýna geçip hangisi yakýþýyor diye gardýropta ne var ne yok ortaya
dökerek tek tek giyip üzerinde denemiþti.Aynanýn karþýsýnda olmaktan caný çýkmýþtý.Yatak o- dasý tam bir periþanlýk içinde idi.Giyip giyip beðenmeyince de kýzýp oraya buraya fýrlattýðý giy silerin kimileri karyolanýn üstünde,kimileri yerlerde,kimileri fýrlatýlýnca kapýnýn koluna takýl- mýþ hala asýlý duruyorlardý.Odanýn içi oraya buraya fýrlatýlýp atýlmýþ rengarenk giysiler ile do- luydu ve Züleyha Haným hala hazýrlanamamýþ olmanýn verdiði öfke ile caný burnunda patla- maya hazýr bir bomba gibi acele ediyor ama þu saçlar bir türlü istediði gibi durmuyordu.
. Gerçi saat ikide buluþacaklardý ve daha bir saat kadar zamaný vardý ama neden strese girsindi þu lanet olasý saçlarý yüzünden?Ýstese telefon eder saati üçe de aldýrabilirdi ama o zaman da kendisine beceriksiz mi dedirtsin? Sonra onu bekleyen adam ne derdi?Bu kadýn bir türlü er- ken kalkýp hazýrlanmasýný beceremedi demez miydi?Kendi adýna bir leke olmaz mýydý gecik- mesi?
Hüsamettin Bey ile buluþacaklardý.Bir kaç aylýk arkadaþtýlar ve zaman zaman buluþuyorlardý böyle.Züleyha Haným ona çok önem veriyordu.Onun yanýnda mümkün olduðu kadar saygýn bir kadýn olmaya çalýþýyordu.Çünkü Hüsamettin Bey de gerçekten çok kaliteli,varlýklý ,çalýþ- kan ve çok kadýnýn gýpta ile baktýðý bir iþ adamý idi.
Saat tam ikide,sözleþtikleri çay bahçesine girdi Züleyha Haným.Oldukça þýktý.Saçlarýný da bir
sprey ile sertleþtirerek az da olsa istediði þekilde tutturmuþtu.Siyah ayakkabý,siyah pantolonun üzerine kýrmýzý bir bluz giymiþti.Kýrmýzý rengi yüzüne de yansýsýn ve yüzüne renk versin iste-
miþti.Bluzunun üzerine de yine siyah bir ceket giyerek renk uyumunu saðlamýþtý.Formuna ve sporuna dikkat ettiði için fazla kilolarý pek yoktu kýrk yaþýný aþtýðý halde.Gerçi burnu biraz iri- ce idi ama gözlerinin güzelliði ve biçimli aðzý onu güzel gösteriyordu.Çok olmasa da yine de güzel bir kadýn idi.
Ýnce topuklu ayakkabýlarý ile fayanslý yerleri þýk þýk ederek masalarýn arasýndan geçip köþe-
deki bir masada onu görünce ayaða kalkan uzun boylu,yakýþýklý ve pahalý giysiler içindeki Hüsamettin Bey’e doðru yürüdü.Elini uzatýp tokalaþtýktan sonra öpüþtüler ve adam oturma- sýna yardým etmek için hemen sandalyesini çekip buyur etti. Sonra da kendisi karþýsýna geçip oturdu.Ardýndan da hemen garsonu çaðýrdý.
Bir saat kadar sonra ikisi de hem yemek yiyor hem de tatlý tatlý sohbet ediyorlardý.Züleyha
Haným yemek yerken býçaðý ve çatalý çok ustalýkla kullanýyor,eti Hüsamettin Bey’i hayran býrakacak kadar tabaktaki eti güzelce kesiyor ve sonra da çatalý ile dudaklarýna deðdirmeden aðzýna alýyor,nazikçe çiðniyor ve tatlý sohbetine devam ediyordu.Hele salatayý alýrken çatalýný öyle bir güzel kullanýyordu ki Hüsamettin Bey daha fazla dayanamayarak,
-Sizi izlerken ne kadar kötü bir yemek yiyiþim olduðunu görüyor ve utanýyorum,dedi,abur cubur bir yemek yiyiþim var ve bir de çok acele yerim.Asla sizin gibi salatayý yiyemem.Çata-
lýmdan sebzeler hep salkým saçak sallanýr ve aðzýmýn etrafýný ýslatýrlar.Siz ise sanki o sebzeleri ütüleyip de çatalýn üzerine koyuyor ve öyle yiyorsunuz.Hayran olmamak mümkün deðil.
-Teþekkür ederim,dedi Züleyha Haným,iltifat ediyorsunuz.Lütfen kendinize haksýzlýk etmeyin.
Biz hanýmlarýn çatal,kaþýk ve býçaðý sizden biraz fazla kullanýþýmýz var da ondan.
Sohbet uzadýkça uzadý,zaman su gibi hýzla akýp gidiyordu.Saatler onlara dakika gibi geliyor ve akýp giden zamanýn farkýnda bile deðillerdi.Sohbetleri gittikçe koyulaþmýþtý.
-Ben dýþarýda yemek yemesini severim,diyordu Züleyha Haným,benim bir hayat standardým var ve ondan da asla vazgeçemem.Param olunca dýþarýda yerim,evde yemek piþirmesini sev- mem.
-Peki hiç mi yemek piþirmezsiniz?diye sordu Hüsamettin Bey hayretle.
-Gerekirse piþiririm tabi ama tahammül edemiyorum,ne yapayým böyle alýþtým.Bu güne kadar üç kiþi ile yaþadým,kimi memur,kimi bilmem ne idi ama ben yine de hayat standardýmdan vaz geçmedim.Bu benim yaþam tarzým,siz beðenmeyebilirsiniz ama ben asla bundan taviz ver -mem .Çizgili pijama giyenlere,köfte veya soðan balýk yiyenlere tahammül edemem.Hele Pazar malý giysileri bedava verseler asla elimi sürmem.
O düþünceleri saçma da gelse sesini çýkarmadý Hüsamettin Bey.Sohbetin havasýný bozmak ve hanýmý üzmek istemiyordu.Kendisi çok zor günler yaþamýþ,aç kaldýðý çok anlarý olmuþ ve hayatýn acýmasýzlýðýný çok iyi bilenlerdendi.Ekonomik durumu çok iyi idi ama bu günlere de kolay kolay gelmemiþti.Züleyha Haným’ýn ise ekonomik durumunun hiç de iyi olmadýðýný bi- liyordu ama böyle olmasýna raðmen neden hala yüksek hayat standardýnda ýsrar ediyordu onu anlayamýyordu.Bu konuda soru sormaktan ve onun kýrýlmasýndan çekiniyordu.Günler geçtik- çe Züleyha Haným’ýn iþlerinin daha da kötüye gitmekte olduðunu ve hatta icradan kaçmak i- çin evinin telefon,elektrik,su ve kontrat gibi sözleþmelerini kendi adýna yaptýrmadýðýný da üzü- lerek öðreniyordu.Cep telefonu bile baþkasýnýn adýna çýkarýlmýþtý.Bir evi satýn alabilecek ka- dar kredi ve diðer borçlarý birikmiþti ama o yine de hayat standardýndan asla vazgeçmek niye- tinde deðildi.Onca borca raðmen daha iki hafta evvel yurt dýþýna gezmeye gitmiþ, Avrupa’nýn tarihi yerlerini gezmiþ ve þen þakrak bir þekilde kendisine telefonda sen de buralarý görmeliy- din, buralar bir baþka dünya demiþti.Hüsamettin Bey anlayamýyordu onu ama çok da seviyor- du.Bir gün ona sevgisini ifade ederken Züleyha Haným kýzmýþ ve adeta baðýrarak,
-Kusura bakma ama ben senin o sevgi sözlerini önemsemiyorum,demiþti,o sözlerin benim gö-
zümde havada asýlý kalýyor...
Seviyorsan borçlarýmý öde de sevgini ispat et ve o zaman ben de gerçekten beni sevdiðine i-
nanayým demeye getirmiþti.Hüsamettin Bey gurur meselesi yapmýþ ve bir defasýnda onun acil bir borcunu ödemiþti ama ondaki zihniyete göre bunun lafý bile edilemezdi.Ondaki o zihniyet var oldukça da düzeleceðe de hiç benzemiyordu.Çok da gururlu olan Züleyha Haným,evimde- ki eþyalarý satar borcunu öderim,kimsenin bir kuruþuna tenezzül etmem demiþti gözleri dola-
rak.Bunun üzerine Hüsamettin Bey,sevdiði kadýnýn bu üzüntüsünü görünce hemen oracýkta o borcun üzerine bir kalem çekerek,senden para isteyen mi var ki borçtan söz ediyorsun? diye çýkýþmýþtý.
Ondaki zihniyete kýzýyordu Hüsamettin Bey.Bütün borcunu kapatabilirdi,o gücü vardý ama ondaki o zihniyet oldukça borçlarýnýn arkasý gelmezdi ki.Güvenemiyordu ona,bu gün devrilen arabasýný düzeltir ama o yarýn yine devirirdi.
Þimdi iki zýt düþünceli ve birbirlerini sevdiklerini söyleyen Züleyha Haným ile Hüsamettin Bey oturmuþ tatlý tatlý sohbet ederlerken aslýnda düþüncelerinin derinliklerinde ise korkunç bir savaþ veriyorlardý.Bir birlerini acýmasýzca eleþtirmemek,kýnamamak ve belki de kavga etme- mek için kendilerini zor tutuyor,yapay bir þekilde iyi gözüküyor ve gülümsüyorlardý.Züleyha Haným,sanki Hüsamettin Bey’deki para ve mal varlýðý onunmuþ gibi neden ben sýkýntý çeker- ken bana harcamýyor diye için için kýzýyordu.Hatta elinden gelse onun gözlerini oyacak kadar da öfkeleniyor ama bu öfkesini saklamak için çaba sarf ediyordu.Bir fýrsatýný bulursa adamýn elinde ne var ne yok alacak canýna okuyacaktý ama beklemesi ve politik davranmasý gerektiði- ne inanýyordu.Ona içinden,geri zekalý aptal adam,diyordu,sen olmasan baþkasýna gider yine o borcu ödettiririm.Sen de o zaman avucunu yalar ve benim gibi güzel bir kadýný kaçýrdýðýna ya-
nar durursun,salak herif! Hüsamettin Bey de içinden,gýrtlaðýna kadar borcu batmýþsýn,diyordu. Borcunu ödetecek bir aptal peþindesin,duygu ve sevgi falan aradýðýn yok.Yüzündeki o gülü-
cükler de ne yazýk ki sahte.Beni kandýramadýðýný bir bilsen.Seni anlamýyor muyum sanýyorsun
kendini akýllý sanan salak?Ama ne yazýk ki seni çok seviyorum,keþke beynindeki düþüncelerin pozitif olsalardý.Keþke gerçekten beni sevdiðine ve aðzýndan çýkan o sevgi sözlerine ve de en önemlisi keþke düzelebileceðine inansam!O zaman nem var nem yok senin için harcardým a-
ma biliyorum ki sen deðiþmezsin.Borca sýkýþmýþsýn da öyle konuþuyorsun.Sende sevgi falan bir þey olamaz çünkü sen sadece borcu ve onu ödeyecek bir salaðý ayarlamayý düþünüyorsun.
Hem borcunu öde hem de sevilme..Kim bilir belki de benden baþkalarýna da bu sevgi sözle-
rini söylüyor ve baþkalarýna da böyle gülümsüyorsundur.Ah keþke sana bir güvenebilsem.
Keþke bana sadece bir sponsor gözüyle bakmadýðýna inansam ve buradan kalktýktan sonra
baþkasýna da telefon edip o tatlý sözlerini söylemesen...Borcu düþünmekten kimseyi de seve-
mezsin zaten,parayý düþünürken sevgiyi ve romantizmi nasýl düþünebilirsin ki?
-Ne düþünüyorsun?sordu Züleyha Haným.
Hüsamettin Bey bir sigara yakarak acele acele,
-Hiç,dedi,önemli bir þey düþünmüyorum.
Yine de sevdiði kadýna acýyor,hesabýný bilmediðinden ve saçma sapan düþüncelere kapýldýðýn-
dan kendini ateþe atýyor diye düþünüyordu.
Züleyha Haným da içinden,domuz gibi sus bakayým,dedi,yarýn Tüccar Mahmut’u bir arayayým da gör.Adamada bok gibi para var,seni beni satýn alýr.Borcumu da öder beni de senin elinden alýr. Sen de avucunu yala pis cimri!
Züleyha Haným o kadar gülmesine ve güzel sohbet etmesine raðmen Hüsamettin Bey’den bir þey çýkmayacaðýna anlayýnca birden kalkýp gideceðini ve bir bayan arkadaþýna söz verdiði için ona da uðrayacaðýný söyleyip.hadi caným öpüyorum diyerek kalkýp gitti.Hüsamettin Bey ona, seni gideceðin yere kadar býrakayým dediyse de kabul etmedi,bir taksi ile giderim diyip hýzlý hýzlý bahçeden ayrýldý.Oysa ki eskiden neþe içinde birlikte evine gider orada sohbetlerine ve sevgi dolu sözlerine devam ederler,geceyi birlikte geçirirlerdi.
-Artýk þüphem kalmadý,diye düþündü Hüsamettin Bey,hayat standardýnýn bedelini bana ödet- tirmek istediði belli.
Ertesi gün baþka bir mekanda Züleyha Haným Tüccar Mahmut ile,sonra bir baþkasý ile,sonra bir baþkasý ile;dostu,akrabasý ve arkadaþý her kim varsa hepsi ile görüþtü günlerce ama neden- se bu insanlar onun düþündüðü kadar aptal deðillerdi ve hiç kimse de gözü kapalý bir þekilde onun borçlarýný ödemeyi kabul edecek tek bir söz söylemiyordu.Aksine hepsi de birlikte geçi- rebilecekleri geceyi veya anlarý ima eden sözleri söylüyorlardý keh keh gülerek.Züleyha Ha- ným hiç beklenmedik bir anda üzüntüsünden hastalanýp yataða düþtü.Günlerce ateþ içinde kýv- ranýp durdu.Sonra hastaneye kaldýrýlýp günlerce tedavi gördükten sonra iyileþip çýktý ama ayný gün onun yerini tespit eden alacaklýlarýn avukatlarý ve icra memurlarý ile karþýlaþtý.Ýyileþtiðine ve ölmediðine bin piþman ettiler onu.Neyi var neyi yok almalarý yetmiyormuþ gibi bir de ha- pishaneye koydular.
Þimdi Züleyha Haným hapishanede hala hayat standardýndan vazgeçmeyeceðini söylüyor a- ma oraya düþtüðünden beri de eski arkadaþlarýndan onu ne arayan oldu nede onun orada oldu- ðunu bilen var.Bu gün de koðuþu süpürme sýrasý onun.

30.03.03-Ýstanbul.reþit yaman
resit_yaman hotmail.com