hani bazý anlar vardýr
insanýn bir türlü unutamadýðý,unutmak istemediði
sen benim farkýmdýn,özelimdin,verdiðim deðerdin
hepsini çaldýn benden
þimdi senden uzakta bilinçsizce seni arýyorum baþka kollarda
gözümü kapadýðým heryerde sen
açtýðýmda ise büyük hayal kýrýklýðý...
benim olmadýðýna inanmak istemiyor bu gönül
her daim baþýmý güvenle yasladýðým o omzun nerde?
o içimi ýsýtan gülüþün?
beni mutlu eden konuþmalarýn?
seven gurursuzca geri gelirdi diyolar
sevmediðine inanmak istemiyor bu gönül
yalan olduðuna, gelip geçici bir sevda olduðuna...
benden çok uzakta olsanda bu kalp hissediyor seni
sevgini arýyor yollarda
bir gün karþýmda gördüðümde seni
ne der, ne derim diye düþünüyor bu gönül
yine sevebilir misin bnm gibi
bir þans daha vermeyi düþünür müsün ikimiz için?
peki hiç o þansý baþka kalplerde aradýn mý?
ben aradým...
ama yok senden bir tane daha
çünkü sen benim birtanemdin
sana söylediðim gibi çarpmýyor kalbim baþkalarýnda
her telefon çaldýðýnda
senin olduðunu görmek istiyor bu gönül
bu gönül tekrar benim olmaný istiyor
olmayacaksan bile bana benliðimi geri ver
o duygularýmý, gururumu...
seninle olan bütün anýlarým silinsin aklýmdan birer birer
o güzel anýlarla yaþayýp acý çekmeyeyim tekrar tekrar
o þansý senden baþkalarýna da tanýyabileyim
istediðin oldu artýk
üzülerek seni özlediðimi yine yeniden söylüyorum..