SU DAMLASI...

Bakýyorum önümde sessizce düþen sulara
Damla damla gidiyordu her biri bilmedikleri bir sona
Gözlerimin önünde düþüp gitse de sular
Onlarýn hüznünü yaþamak bana düþüyordu
Bu derin yalnýzlýðýmda seninle olmak istesem de
Gözlerimin önünde düþüp yiten sular misali
Sen de yittin kalbimde, yüreðimde
Dudaklarýný öperken ki hoþluk
Gözlerine bakarken ki büyüleyicilik
Seninle olduðum yerlerdeki mutluluk yok artýk
Yanýmda duran büyük boþlukla birlikte
Saldým gittim kendimi düþüp boþluða giden sular gibi
Sonumu bilmeden atýldým derinliklere
Büyük bir hýzla gittim kendi sonumu görmeye
Sevdiklerimi düþünmeyi unutup
Bilmediðim sularda kendi kederiminde boðuldum
Bilmediðim topraklarda yaþadým ölümü
Ve bilmediðim ülkelerde seni yaþamayý dilerken
Kaldým ellerimin bomboþluðuyla
Gözlerimden akan birkaç damla yaþla birlikte
Çaresizliðimin esiri olup süreklendim oradan oraya
Uzaklara savrulup kaldým ellerinden uzakta bir yerde
Geri dönüp ulaþmak istesem de sana buharlaþýp yükseldim göklere
Umutsuzluðumun kurbaný olup solarken çiçek misali
Birden beni yanýna alan göðün getirdiði bir yaðmurla birlikte
Aniden buldum kendimi gözlerinin üzerinde
Ve bu su damlasý halimle gözlerindeki yaþlara karýþýp
Aðladým seninle ve gözlerinle birlikte
Seninle birlikte yaþadým hüznünü ama
Konuþamadým, söyleyemedim seni sevdiðimi
Kollarýna atýlýp saramadým seni bütün gücümle
Ve öyle çaresiz su damlasý halimle gözlerinde tekrar can bulsam da
Yine gözlerindeki yaþlarla birlikte karýþtým
Defalarca yaþadýðým döngüsel yolculuðuma
Ve sessizce yitip gittim kendi yolumu izleyerek
Bir daha ki yaðmurda yine seni
Yine gözlerini görmeyi dileyerek
Bir kuytulukta beni bekleyen sonu yaþayýp
Yine bir gün göklerin yaðmuru çaðýrdýðý gün
Sana dönmeyi seni görmeyi dudaklarýndaki þehveti yaþamayý isteyerek
Son oldum bir su damlasý gibi...