(16 Aralýk 2053, Kamil Asma)

Atomun bölünebildiði ile ilgili bilgiler yaygýnlaþýrken bu bilgi pratik olarak ilk nasýl kullanýlmýþ bilirsiniz. Bu, sizin de geçmiþinizde yer alan eski bir bilgi: Atom bombasý!

Beyinlerden anýlarýn belirli özellikler taþýyan dýþ ortamlara ýþýnlanmasý ve bunlarýn da baþka kiþilerin beyinlerine ýþýnlanabilmesi, atomun bölünmesi kadar temel bir geliþim oldu.

Bu konudaki en eski çalýþmalar, bölünmenin çok kýsa bir zaman öncesinde Amerika’da gerçekleþti. Ama bilgiler uzunca bir süre boyunca tek bir kiþinin tekelinde kaldý.

John Seafarer insan beyni üzerindeki çalýþmalarýyla dünya çapýnda tanýnan ve her biri küçük sayýlabilecek onlarca buluþu olan bir bilim adamýydý. 2010’lu yýllarda üniversitelere baðlý olarak sürdürdüðü çalýþmalara son verip kendi araþtýrma bütçesini kurup yönetecek konuma gelmiþ bulunuyordu. Ýmkanlarýný önemli ölçüde daraltacak böyle bir giriþimde bulunmasý o dönemler hayli garip karþýlanmýþ. Sonraki geliþmeler, çok önemli bir buluþun eþiðinde olduðunu fark edip bunu kendine saklamak için bu yolu tercih ettiðini gösteriyor.

Seafarer, aksi bir insanmýþ. Beraber çalýþtýðý ekipler çok hýzlý erozyona uðradýðý halde, bilimsel baþarýsý kabul gördüðünde onunla çalýþmak için insanlar yine de sýrada beklermiþ. Üniversitelerden baðýmsýz olarak kiþisel bir yola girmesinin, meþhur aksiliðine baðlandýðý için çok dikkat çekmediði sanýlýyor.

Daha 40 yaþlarýnda, genç sayýlabilecek bu bilim adamý –sonradan ortaya çýktý ki- soyunun Vikinglere dayandýðýný düþünüyordu ve yirminci yüzyýl diktatörlüklerinin ardýndan ortaya çýkan ‘yumuþak’ demokrasi ona göre deðildi. Yer altý araþtýrmalarýna baþladýðýnda kendisine Egill demeye baþladý ve Egill ufak bir cemaat oluþturdu.

Daha kiþisel yoluna sapmadan önce John herkesten gizlediði bir çalýþmada ölümü deneyimlemiþti. Ölümcül hastalarýn beyin faaliyetleri üzerine uzun zamandýr süren çalýþmalarýyla onlarýn deneyimlerini bir siluet gibi de olsa, dýþ ortama almayý ve kendi beynine ýþýnlamayý baþarmýþtý.

Bu deneyim John’u öldürdü ve Egill’i diriltti. Onlarca ölümü birkaç senelik bir süreçte kendi beynine ýþýnlayan John, her denemenin ardýndan biraz daha Egill oluyordu.

Herbiri geri dönüþsüz þekilde ölmesiyle sonuçlanabilecek bu deneylerinde, bir insanýn gerçek olarak yaþadýðý deneyimi bir baþka insanýn beynine ýþýnlama konusunu iyice geliþtirdi. Aþtýðý en önemli zorluðun, bu deneyimi kendi yaþýyor/yaþamýþ gibi bir beyne ýþýnlarken o beynin ait olduðu vücutta bu deneyimin fiziksel karþýlýklarýnýn gerçekleþmesini engellemek olduðu söylenir.

Bir örnekle açýklarsak: Kolu kopan bir insanýn beynindeki bu deneyimi bir baþka insanýn beynine ýþýlarsanýz, o kiþinin de kolu kopar. Fiziksel bir etken olmadýðý halde! John Egill’e dönüþürken giderek daha keskin deneyler yaparak, aktarýlan deneyimin fiziksel varlýða etkisini de –bir devreyi geçici olarak temassýz býrakmak gibi- devre dýþý býrakmanýn yolunu buldu.

Sonra Egill kendine bir suç örgütü kurdu.

Örgüt mensuplarý zaten suça bulaþmýþ olan kiþilerdi. Kimleri aðýna alacaðýný dikkatle çalýþýyor, aday kiþilerle ilgili geniþ dosyalar oluþturuyor ve sonra onlarý öldürüyordu. Ama bu, sanal bir ölümdü. Bir yandan biriktirdiði gerçek ölüm deneyimlerinden seçtiði kiþiye en uygun olan, kabullenebileceði bir tanesini adayýn beynine ýþýnlýyordu. Tabii bunun için adayý önce kaçýrmasý ve trans haline getirmesi gerekiyordu. Ýlgili ölüm deneyimini sadece beyninde yaþayan ama gerçekte ölmemiþ adayý transtan Egill uyandýrýyordu. Ölümden dönen kiþinin Egill’i bir yarý tanrý gibi görmesini garipsememek gerekir. Bunu saðlamak için gerekli atmosferi saðlamakta da Egill giderek ustalaþtý.

Egill asýl amaçlarýna ulaþmak için gerekli basit parasal imkanlarý ve güçleri elde etmek için küçük çaplý operasyonlar yapmaya baþladý. Yeterli bir ‘ölüler çetesi’ oluþturduktan sonra ise, asýl hedefine yöneldi: Ýçinde yaþadýðý baþta olmak üzere ‘insanlarý zayýflatan, güçlerini körelten, dünyayý bir böcekler gezegenine dönüþtüren’ ‘yumuþak demokrasileri’ yok etmek!
Egill tarihin gördüðü en korkunç anarþistlerden biriydi.

Zaten ölmüþ ve Egill tarafýndan geri diriltilmiþ olduðunu düþünen baðlýlarý Egill tarafýndan beyinlerinde oluþturulan türlü türlü baþka havuç ya da sopa deneyimlerin de yardýmýyla son derece tehlikeli olmaya baþladýlar. Egill, mesela Eyalet Valisine suikast planlýyor. Önde gelen müritlerinden birine bu suikasti yaptýrýyordu. Suikasti, katil biraz gecikmeli yakalanacak þekilde planlamaya dikkat eden Egill, arada geçen birkaç dakikalýk sürede katilin beynindeki bu suikast deneyimini bir kapsüle aktarýp alabileceði önceden planlanmýþ güvenli bir yere koymasýný da saðlýyordu. Egill’in müritleri teslim olurlarsa Egill’in kendilerine ulaþamayacaðýný ve hapiste çürüyüp gideceklerini, ama ölürlerse Egill’in onlarý yeniden dirilteceðini düþündüðünden hiçbiri canlý yakalanamadý.

Ölen suikastçinin yaptýðý suikastle ilgili aný kapsülünü elde eden Egill bunu baþka bir müridinin beynine ýþýnlýyor, böylece etrafýnda suikastler iþleyip kurtulmuþ olduklarýný düþünen kiþiler oluþturuyordu. Bunlarý da sonraki suikastlerde kullanabiliyordu.

Normal bir zamanda olsaydý Egill’in bu kadar gemi azýya almasý mümkün olmazdý. Ýlk baþlarda zaten Egill son derece temkinli hareket ediyor, kafasýndaki anarþist planlarý uygulamaya cesaret edemiyordu. Sadece ufak tefek denemeler ve küçük çaplý suçlarla teknik ve taktiklerini geliþtiriyorken, Amerika dolar, emlak ve petrol opsiyon piyasalarýnda birbirinin etkisini çýð gibi artýran krizleri yaþamaya baþladý. 1929’dakinden bile çok daha kötü ortam þartlarý oluþmuþtu. Kurt, puslu havayý sever ya, Egill’e de gün doðmuþtu. Suikastlerine baþladý. Ülkenin birleþtirici ve lider rolü oynayabilecek herhangi birine ihtiyacý en üst seviyelerdeyken, bu tür olasý liderler tek tek avlanýyordu.

Egill’le ilgili yok edilmemiþ bilgilerden ulaþabildiðim kadarýný Mustafa’ya da aktardým. Bunlar tutarlý bir tarihçe oluþturmak için yeterli deðil. Ama bir hikayeye ilham kaynaðý olabilir. Belki de bakarsýnýz Egill’in hikayesini ileride Mustafa’dan dinleme þansýnýz olur.

(2053'te yaþayan Kamil Asma'nýn dilinden, Yazar: Mustafa Acungil)