ï¿½zEdebiyat - Ozan - ï¿½mitsiz Bekleyiï¿½

Nerden baþlayacaðýmý bilmiyorum. Beni seninle tanýþtýran o güzel insandan bahsetmek istiyorum ilk baþta. Belki o olmasaydý sende olmayacaktýn.

Beni seninle tanýþmaya zorlayan en iyi arkadaþým Batu.

Kendi halinde ama neþeli birisiydi. Benim için her þeyi yapardý, özellikle benim mutlu olmam için her þeyi yapardý.

Seninle tanýþmam ise hayatýmýn en güzel günüydü. Batu seninle tanýþmam için beni zorlamýþtý. Ben ise ne zaman seninle konuþmak aklýma gelirse yanaklarým kýzarmaya baþlardý. Bu yanaklarýmýn kýzarmasýnýn tek bir açýklamasý vardý. Evet ben sana aþýk olmuþtum. Ama karþýlýksýz bir aþktý bu. Bazý arkadaþlarým seni beðenmeseler de sen benim gözümde dünyanýn en güzel insanýydýn. Diðerleri ne derse desin ben seni seviyordum.

Ben kimi ne zaman sevsem hep platonik oluyordu. Karþýmdaki hiç bilmiyordu.

Belki bilse çok þey deðiþirdi ama bilmiyordu.

Aylar geçmiþ, seninle arkadaþlýðým ilerlemiþti ama sana olan duygularýmý hala sana açýklamamýþtým. Bir gün tüm cesaretimi toplayýp seninle konuþma kararý aldým. Ve karþýna geldim.

Sen bana o kadar masum bakýyordun ki ne diyeceðimi þaþýrdým. Ama sen merak etmiþtin benim oraya seninle ne konuþmaya geldiðime. Ben hala konuþamýyordum. Ama sana en sonunda seni ne kadar çok sevdiðimi söyledim. Üzerimden bir yük kalkmýþ gibiydi. Ama sen hiçbir þey söylemiyordun. Sadece bakýyordun dilini yutmuþ gibiydin.

Ben ise içimden belki aptallýk ettiðimi düþünmekteydim. Ama sen konuþtun bana dediðin tek þey bende seni demek oldu.

O an ben donmuþtum. Hiçbir þey söyleyemedim sana. Aylarca beklediðim þey gerçekleþmiþ, duygularýmýn tek taraflý olmadýðýný öðrenmiþtim.

Ertesi gün seninle buluþacaktým tekrar ama o buluþma saati ne kadar çabuk gelmiþti anlamamýþtým. Ve o gün ne kadar çabuk geçmiþti. O gün bana annenle babanýn ayrýldýðýný söylemiþtin. Seni iyi tanýmama raðmen bunu benden nasýl gizlediðini merak ediyordum.

Ama seni daha fazla üzmek istemediðim için üstelemedim. Annen ile babanýn neden ayrýldýðýný.

Seninle çýkmaya baþladýðýmýzýn 1 yýlý dolmuþtu. Ve biz önümüzdeki tek engel olan ÖSS’ye hazýrlanmýþ sýnavýn geleceði günü bekliyorduk. Hatta sýnav sonrasý seninle geçireceðim tatili bile planlamýþtým. Benim sana sürprizim vardý. Seni annenin yanýna götürecektim. Ýlk defa seninle baþ baþa tatile gidecektim. Hayalimde bunlar vardý. Sana sormadan planlamýþtým her þeyi.

Ama sen yaz tatili planýný bana söyleyince aklýmda olan tüm planlarým suya düþmüþtü. Ama sana hak vermek zorunda kalmýþtým.

Sen baban ile anneni ziyarete gidecektin. Uzun zamandýr görmediðin anneni görmeye Ýzmir’e. ÖSS sýnavýndan sonra gidecektin üstelik. Seninle olan tüm hayallerim sönmüþtü.

Ama tercihlerimizi beraber yapacaktýk ayný þehirleri yazacaktýk. Öyle söz vermiþtik birbirimize.

Sýnav günü gelmiþti. Ayrý ayrý okullarda sýnava girmiþtik. Seni son bir kez görmek istemiþtim. Annenin yanýna 1 haftalýðýna gidiyordun ama bu 1 hafta bana çok uzun bir zaman gibi geliyordu. Seninle beraber gittiðimiz kafede buluþmuþtuk. Ama sadece 10 dakika için görecektim seni. Ondan sonra yola çýkacaktýnýz baban ile birlikte. Seni uðurlamadan önce sana sýkýca sarýlmýþtým. Uðurlarken de sarýldým býrakmayacak gibi. Sen 1 hafta sonra yanýmdaydýn ama senden uzak olmak kötü bir duyguydu.

Yola çýkma saatin gelmiþti. Baban seni aldý ve yola çýktýnýz. 5-6 saat sonra Ýzmir de olacaktýnýz. Sen Ýzmir’e vardýðýnýz zaman bana haber verecektin.

Ýzmir’e varmýþ olman gerekiyordu. Aradým seni ama telefonun kapalýydý. Meraklanmamak elimde deðildi. Sana ulaþmak istiyordum sadece. Sesini duymak istiyordum. Ýzmir’den bir numara arýyordu. Ama numara tanýdýk deðildi.

Telefon ýsrarla çalýyordu. Telefonu açtým. Telefonun ucundaki ses habire bir þeyler söylüyordu. Ama ben inanmak istemiyor, bana söylenilen tek þeyin doðru olup olmadýðýný öðrenmek istiyordum.

Telefondaki ses senin öldüðünü söylüyordu. Telefonda söylenen þeyin yalan olmasýný istiyordum ama deðildi. Þimdi seni kazanmýþken kaybetmek çok acýydý. Seninle geçen o dolu dolu 1 yýl…

Seni tanýdýðým gün geliyor aklýma hep. O günü düþündükçe hep gözlerim doluyor. Hatta aðlýyorum, seni tam kazanmýþken bir anda kaybetmek. Böyle hayata küsmüþ gibi dolaþýyordum ortalarda. 1 ay boyunca hiç kimse ile iletiþim kurmadým. Hep aðladým. Sen gözümün önünden gitmiyordun. 1 kere intihara yönelik hareket yaptým ama arkadaþlarýmdan birisi, evet sadece birisi beni ölümden kurtardý. Neden böyle olduðunu biliyordu ve bana benim yanýmda olduðunu hissettirdi.

Þimdi onlarýn desteði ile hayattayým. Eðer beni ölümden kurtaran arkadaþým olmasaydý senin yanýndaydým. Ama hayat her þeye raðmen devam ediyor. Beni bu kadar seven olmasýna raðmen bilmiyorum. Onlarý üzmeyeceðim sanýrým.

Seni unutmadým. Asla unutmam.

Ve unutmayacaðým... Sen benim için her þeyden öteydin.

Hayalin hep yanýmda hissediyorum…

Ve seni kaybedeli 1.5 sene oldu. Þimdi ki hayatýmdaki arkadaþlarým seni biliyorlar. Ve senin dünyadaki en þanslý insan olduðunu söylüyorlar. Ve benim bu acýyý nasýl yendiðimi soruyorlar. Bilmiyorlar ki hala içimde büyüyor gün geçtikçe seni kaybetmenin acýsý. Ama senle geçirdiðim günler aklýma geldiði zaman o acý biraz daha hafifliyor.