Geceleri uzaklarda bir nehir türkü okurdu,
Yalnýzlýðý anlatýrdý yýldýzlara,
Gökyüzü ses vermezdi sabaha kadar,
Yaðmurlar hiç dinmezdi,
Aðaçlarýn dallarý rüzgarla uyurdu,
Saðýr bir sessizlik yoktu sevdasýnda,
Ölüm yoktu ona,ölümden öte,
Ayrýlýktý sevdalanmak çok uzaklarda,
Suskunluðu yüreðinden vururdu aþk bende,
Nerde býraksa hayat,o gider bulurdu,
Yazma derdi beni,yazma bu satýrlara,
Utanýrým ben gökyüzünden,
Sen utandýrma beni þu sevdalara,

Ne dinlerdi zaman,
Ne beklerdi uykularýna zamansýzca aðlayan,
Yazardým yine de,kýrýlýrdý kalemim her yandan,
Canýmý alan sevdiðim,bilirmisin,
Bomboþ sayfalardý sensizliðimi anlamayan,
Ve gözyaþýmda yýkanýrdý sabýrsýz bir aþk'a,
Gördüðüm ilk Ceylan,

Sabah olmaz,gece bitmez,
Ýçimde bir sýkýntý ayrýlýðýn getirdiði,
Ýçimde bir boþluk hasretin bilendiði,
Aynalarýmda ilk karanlýk,ilk sensizlik,
Özlemlerim gibi bir boþluk kanayan düþlerimde,
Alacakaranlýkta ayýþýðý kovalayan,adsýz her gecede,
Yokluðunda yalnýzlýklarýmýn tükendiði,
Bir sýrdaþ gibi usulca eðilip kollarýna,duyabilmek için türküleri,
Yani koklayabilmek için sevdiðim,teninde daðýlan kýrmýzý gülleri,
Çocuklarý gülerken görebilmek içindi aþk senden bana,
Bir nehre denizi baðlayabilmekti tek istediðim,
Ah bir tutsan ellerimden,koþabilsem yalýnayak sana,
Bensiz uzayýp giden her zamanýna,
Zamansýzlýk kalabilsem dediðim....