Şiir
Sen Gidersen Yıldızlar Bana Küser Anne
Dünya dediğin ne ki, evreni saran kalın bir çember / Denizin kıyısını döven

Kahve Kokulu Anlar
Porselen inceliğin öyküsünü anlatır. / Süzülürken Belkısın gamzesi su içine. /
Çocuk
Sen gül ki, sen bil ki; / Yaşama neşe saçılsın, /
Ey Bekleyen ve Beslenen Umut…
Evet, biliyordum / Sen de benim gibi bir evlattın /
Aklı Yoğa
Aklı yoğa / Sonbahar da ölüp gitti toprağa, / Kış
Elma Kırmızı Değildir
Elma kırmızı değildir / Işık elmadan yansıyarak gözümüze ulaşır /
Sen Kalbime İyi Geldin Çıkma Hiç
gök yüzünden evim var penceresi yıldızlı / fırlatıp veda sözcüklerini yıkma hiç
Sevdalıydın
uzun bir gecenin sonunda, / bir şey olmamış gibi, /
Yapayalnız Biriyim
Kalabalık içinde yapayalnız biriyim / Sağlayamadım uyum çıkar odaklarıyla /
Zamanıdır Yüreğime Gelmenin
Sevincidir dudağımdaki / Gözlerime aşkla gülmenin / Ne geçsin ne
Gözlerin/i Bana Kıyam/et
En fiyakalı, / En filinta yalnızlığı dik dudaklarıma; / Ki,
Kümeler
Son Eklenenler
-
01
-
02
-
03
-
04
-
05
-
06
-
07
-
08
-
09
-
10
-
11
-
12
-
13
-
14
-
15
-
16
-
17