"“Yazarlık, her sabah mantıklı bir insanın kendi deliliğine kahve eşliğinde merhaba demesidir.” – Franz Kafka"

Şiir > Tasavvuf

üzgün

Öteler

Gündüzün ufkunu örmeden gece; / Melal-ü hasretle inliyordun sen. /

umutlu

Gönül

Her insanın içinde kendine aykırı / bir yabancı yaşarmış derler.. /

üzgün

Şahit.

Hangi tarafa yaslansam "Şahidim ol!..." diyor.Oysa biz yaşamıyor muyuz? öldük mü?... "Şahide ne lüzum var?.." diyorum.

Başa Dön