Günler, gözlerimde yağmur duasını okuyor
Geceler, karabasan gibi iniyor yatağıma
Rüzgar çarpıyor pencereye
İçimde sensizliğe ait bir çocuk titriyor korkudan
Ki, o çocuk dizlerini kanatarak büyümüştü
Şimdi gönlünü kanatarak yaşlanıyor

"“Yazarlık, kelimelerle başınızı belaya sokmanın en zarif yoludur.” – Mark Twain"