O sussaydı ben konuşacaktım
Ay gibi yıldız gibi düştü elleri ellerime
Ve ağladı saatlerce
O sussaydı ben küfredecektim
Herhangi bir şeye
İyi ki susmadı
Gecenin içinde yangın yeri,
Deprem, kıyametti yüreğim
Kimseyi sağ bırakmadım
Tüm yaşamları attım uçurumdan
Onun gözyaşları süzülüyordu
Akıyordu gözyaşları, gözleri volkandan farksız
Gözyaşları lav olup yüreğimi yakıyordu
Farkında değildi
O dursaydı ben ağlayacaktım
Yakamoz düştüğünde yüreğime
İyi ki gitti
Yoksa aşık olacaktım
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
