O sussaydı ben konuşacaktım
Ay gibi yıldız gibi düştü elleri ellerime
Ve ağladı saatlerce
O sussaydı ben küfredecektim
Herhangi bir şeye
İyi ki susmadı
Gecenin içinde yangın yeri,
Deprem, kıyametti yüreğim
Kimseyi sağ bırakmadım
Tüm yaşamları attım uçurumdan
Onun gözyaşları süzülüyordu
Akıyordu gözyaşları, gözleri volkandan farksız
Gözyaşları lav olup yüreğimi yakıyordu
Farkında değildi
O dursaydı ben ağlayacaktım
Yakamoz düştüğünde yüreğime
İyi ki gitti
Yoksa aşık olacaktım
KİTAP İZLERİ
Yaşadığım İstanbul
Selim İleri
İstanbul'un Kırık Kalbi: Selim İleri'nin Hafıza Kazısı Bazı yazarlar vardır ki bir şehirle öylesine özdeşleşirler, sanki o şehrin sokakları onların damarlarında akar. Selim İleri de,
İncelemeyi Oku
