Ellerimin uzanamadığı yerlere sözcükler yoluyorum kırılgan.
Siyah bir denizin içinde bile kuru gözlerim.
Arınıyorum tüm günahlardan, aşklardan…
Ruhumun kıyameti kopacak biliyorum. Biterken her şey aşkın kamburunu sırtımda taşıyorum.
Sessizlik ölüm biriktirdi. Birini yaralamak zorundasındır sonra öldürmek. Hiç kan akıtmadan.
Adı gidiş bunun.
Adı gidiş bunun.
Can sundum ölüme.
Ellerimi yaktım.
Arsız bir tükeniş tırmalıyor her yanımı.
Artık sen, sende biten ruhumun gölgesisin.
Kim bilir beklide bir zaman sızıntısıydı bu olanlar,
Mavi bir gecede bir kedinin gözlerinin gözlerime değmesiydi.
Adı gidiş bunun.
Adı gidiş bunun.
Ayrılığın coğrafyasında sonsuz bir selamdır bu; yok olan sana.
Ben hala sessizim. Her şey küllenmiş ve ıslak. Aslında biz kendimize sürgünüz.
Susan sözcüklerin ağırlığı üzerimde.
Susarak atılan son çığlıktı bu, kente.
Adı gidişti bunun.
