"Okumak, bir insanın kendi kafasıyla düşünmesine engel olur." Arthur Schopenhauer"

Ayrılık Oyunu

Sen, severken gideceksin karanlıklar içine...

yazı resimYZ

Sevgilim, güneşim, hoş geldin bir soluklan, otur, dinlen
Yorucu muydu yolculuk bugüne geçmişten?
Sensiz günlerden dem vurup anı harcamak istemem
Yaşamadım desem en iyisi, sen hep yanımdaydın zaten
Neyse, bir çay demlersin artık o güzel ellerinle
E özledim yani doğruyu söylemek gerekirse
Bir dertleşelim şöyle karşılıklı gözlerinle
Gezip görmek istediğin hayat farkları vardır
Özlenen ebeveynler, büyüyen küçükler, yüzler
Bütün bunlar için ömrün geri kalanı yeter
Bu bir başka hayatın hayali her şeye değer
Ancak, bir oyun var sevgilim oynamamız gereken
Ayrılık oyunu, diye bir oyundan söz edeceğim
Sen, severken gideceksin karanlıklar içine
Ben, severken mağrur bakacağım ardından
İzlediğimiz filmleri düşün(çoğunda sen uyumuştun)
Kapıyı kapatır ve ağlardı ardında esas karakter
Öyle bilmeyeceğiz bir adım sonrasını
Ellerin terleyecek, güvensizlik saracak
Ruhunun her bir noktasına kaygılar konuşlanacak
Yabancı bakacağız birbirimize
Bir başkasını yanında gördüğümüzde...

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön