Gökyüzü bir kez daha çalkalandı...
Yok...Yine boşa..
Yine tek bir damla düşmedi kuru toprağa.
Bulut adını taşıyan üç-beş nesne,
Âdeta kendinden habersiz, pejmûde...
Bir daha, bir daha, bir daha...
Yok...Yine boşa...
Elbet bir gün ben de başaracağım
Herkes gibi
Hıçkıra hıçkıra ağlayabilmeyi...
