Artık günbatımı gölgelerin oyunlarıyla son bulur
ve seni unutturur yalnızlığım..
penceremin dar kenarları gibi bakar olurum dünyaya..
sonrası yok, ötesi allah kerim..
her rüzgar saçlarını hatırlatır o sıcak görünen buz gibi odada,
alırım meltem misali saçlarının kokusunu..
18 lik bir heves gibi gelir de geçer der diğer yarım,
şarkılar seni söyler daha bir bağlanırım..
sonra seni bulur konuşurum yokluğunla
biraz sevişir biraz gülüşürüz
sen anlatırsın ben öylece seni izlerim
seni hiç seni saatlerce izledin mi?
aynalar kadar şanslı olmak isterdim derim..
sonra hep o başladığımız noktaya döneriz
bak işte geldiğim noktadayım..
doymakla doymamak arasındaki o garip noktadayım
ve günbatımı gölgelerin oyunlarıyla son bulur
ve seni unutturur yalnızlığım
hayallerin peşini bırakıp öylece dalarım başka alemlere..
sen bilsen de bilmesen de...
