Aniden giren, girdiğini belli etmeyen belli olduğunda çoktan deri içine işlemesinden dolayı belki de hiç bir zaman çıkmayacak türden..
Her şeyin bir anlık kırılmasıyla başlayan olaylar silsilesinin, bir kişiyi bir karakteri nasıl değiştirdiğini ancak, yıllar sonra anlayabilmek..
Cam renksizdir, cam şaffaftır. Cam bir kafayı yaracak kadar güçlü, bir kadeh tokuşturmasında kırılacak kadar hassastır..
Aynı sen gibi, aynı ben gibi, aynı sizler gibi..
Bir de su vardır cam gibi şeffaf. Dışarıdan çok saf, renksiz ve sakin; içtiğinde soğuk duş etkisi yapan bardaktaki su..
Size neyi anımsatır?
O su kimdir? Belki bir annedir belki bir babadır belki bir kırılan cam parçasına özenen aşk tır..
Bu açıdan baktığınızda hiç saydınız mı vucudunuz içine sinsice girip deri altınızda içinizi yavaş yavaş çizen cam kırıklarını ya da duşun altına girdiğinizde beklediğiniz ılık suyun büyük bir hışımla buz gibi sizi karşılamasını?
Saf suyun içindeki şeffaf camların üstünde yürüdüğümüzü ne kadarınız farketti?
Ne kadarınız cam ve su gibi sıradan görünen maddelerin insan içine girdiğinde verdiği doğa üstü tepkimesine şaşkınlıkla bakabildi?
Camın vucudu kestiği an anlaşılmaması gibi şok geçirtir o masum su bile..
Ama bilinir ki kimse masum değildir..
Ne saf su ne şeffaf cam..
Hepsinin doz aşımı bir yerlerimizi acıtır..
Er ya da geç..
