çocuk ve anne
sarışın kirpiğinde gizler dudağını
dokunur boğazına ekmek çekingen gülücükle
yetirmek sırat terazisidir elinde annenin
tekne evlerin kuytusunda hünerli giz
ambar sanıp gökyüzünü ağlar çocuk
yanmış kıyısında büyür köz karasının
çocuk kediyle paylaşır ekmeğini
kuyruğuyla okşar onu kedi
o sözcüklerle okşar eteğini annenin
ümididir annenin günbatımı
sonra üzülür çocuk büyümez diye
gecede acıkabilir çocuk
anne gözyaşını sürer karanlığa
vahdettin yılmaz