"Yazmak, bir hayaletle güreşmek gibidir; kazanırsan kimse inanmaz, kaybedersen kimse görmez." - Franz Kafka (kurgusal)"

Gece...

Gece... / Saklıyor tüm sırlarımı. / Unutturuyor dertlerimi. / Alıyor yükümü omuzlarımdan. / Avutuyor gelmeyenin yerine. /

yazı resim

GECE...

Gece...
Yalnızları severmiş,
Biliyorum beni de çok seviyor!
Yalnızla konuşurmuş,
Benimle de hep konuşuyor,
Duyuyorum sesini.
Huzur dağıtırmış ahalisine,
Bana da verdi bir parça.
Özlermiş geçmiş zamanı,
Ben de çok özlüyorum...

Gece...
Saklıyor tüm sırlarımı.
Unutturuyor dertlerimi.
Alıyor yükümü omuzlarımdan.
Avutuyor gelmeyenin yerine.
Tutuyor ellerimden çıkarsız, umarsız.
Salıveriyor yüreğimi sonsuza.
Bekliyor hep aynı yerde sabırla.
Dinliyor söyleyemediklerimi sonuna dek
Paylaşıyor hüznümü.
Siliyor akmayan göz yaşlarımı.
Okşuyor, dizlerine dayadığım başımı şefkatle...

Gece...
Uyumam için bir masal anlatıyor.
Mutlu bir sevda masalı bu!
İçinde mutlu bir çift,
Mutlu çocuklar,
Mutlu bir ev var.
Gökyüzü mutlu,
Yağmur yüklü bulutlar mutlu,
Ağaçlar mutlu,
Kuşlar mutlu,
Dalgalar mutlu,
Tekneler mutlu,
Yollar bile mutlu.
Uyuyorum koynunda,
Sonsuz huzurla...

KİTAP İZLERİ

Kayıp Tanrılar Ülkesi

Ahmet Ümit

Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön