HAYAT DEDİĞİN
Kemal Düz
Haziran ayında seçim var. Bizleri yönetmek isteyenler bir bir meydanlara çıkıyor. Çok sayıda mebus olmak isteyen var. Gazetelere bakıyorum: işsizliği, yoksulluğu önleyeceklerine dair açıklamaları var. Bu sözler bana çok yavan geliyor. Hiç birine inanasım gelmiyor. Karamsarım: hiç birinin düşüncesine yakın görmüyorum kendimi. İlk defa karasızım, ne yapacağımı, nasıl hareket edeceğimi bilemiyorum. Şiir okuyorum. Müzik dinliyorum. İmkan buldukça başka sanatsal etkinliklere katılıyorum. Sanat gibisi yok. Direnç veriyor, yaşama sevinci veriyor. Ömür geçiyor. Yaşamak güzel. Nefes almak, bir bardak su içmek, yürümek, merhabalaşmak, yıldızları seyretmek, denizdeki gemileri martıları seyretmek ruhu dinginleştiriyor. Severek okuduğum bazı şiirleri, okuyucularla paylaşmak istedim.
Bir lâle yüzlü ile gül bahçesi kenarında
Öyle bir mutluluktur ki sultânlar dahi gıpta eder
Hayyâm
Güzel yüzlü ve hoş sesli, her birinin başka tadı var
Seyret nasıl güzel sesli yarimden zevk aldığımı
Sa’di
Sabah oldu, sâki doldur kadehi şarap ile
Zaman durmaz, feleğin ne yaptığı belli olmaz
Hâfiz
Enelhak sırrı uş gönlümde gizli
Ki hakk-i mutlakım hak söylerem men
Şâh İsmail
Nice anlar ganî muhtâc hâlin
Ne bilsün tok olanlar aç hâlin
Şeyhî
Cihan sensin ve lîkin cân sensin
Kamu âlem kulun sultân sensin
Ahmed-i Dâ’î
Ucdan uca araduk bu âlemi
Bulamaduk ehl-i kerem bir âdemi
Ahmedî
Niçin sohbetlerinde olmaya sâz
Gıdâ- yi rûhdur çünkim hôş-âvâz
Revâni
Devrân onları mu’azzam etti
Her devr birin mükerrem etti
Her birine hâs oldu bir şâh
Zevk-i suhândan oldu agâh
Fuzûli
Sâki getür getür yine dünki şarâbımı
Söyle dile getür yine çeng ü rebâbımı
Ben var iken getür bana bu zevk bu safâ
Birgün gele ki görmeye kimse türâbımı
II.. Murâd
