Ben, Yaralı bir yıldızım gökyüzünde, Ulaşılmaz, dokunulmaz,
Bir hayal gibi sönen.
Adım imkansız,
Çünkü senin sevgin,
Benim olamadığım kadar uzak. Seviyorum seni, evet…
Ama benim sevgim,
Kafeste kuşun kanadına benziyor — Uçamayan, kırılan.
Senin gözlerin bir kapı,
Ama ben hep arkasında kalıyorum.
Bir adım bile atamam,
Çünkü imkansızım,
Senin dünyana.
Elimden tutmanı bekledim,
Ama elim hep boş kaldı.
Gözlerim dolu,
Ama ellerim kelepçeli.
Beni sevme, bil ki ben de sevemedim,
İmkansızdım zaten,
Yolunu kaybetmiş bir gece gibi. Gidişinle kayboldum,
Dönüşün yok,
Çünkü ben…
İmkansızım.
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
