Bir gün gideceğini söylemiştin
Biliyordum
Ama inanmak ne kelime
Düşünsel olgulara bile sığdıramadım sözlerini
Ne hayal ne rüya
Gösteremedi gideceğin gerçeğini
Sen hep benimdin
Biliyordun
Soğuk geceler yorgansız olmamalıydı
Ve hep sıcak olmalıydı bedenime dokunan el
Oysa gerçek farklı bir olağanlıkla sürüyordu kendini geleceğime
Gitmek sana yakışmazdı biliyordum
Ama inandırmak ne haddine
Ben kabullendirmiştim bir kere
Gidemeyeceğinin komik yalanını yüreğime
Geceler hep yıldızlı olurdu benim okuduğum masallarda
Dinlediğim efsanelerde kötüler kaybederdi hep
Ve kavuşurdu sevenler hep yeşilçam filimlerinde
Oysa bir sabah kalktığımda yoktu hayalin yanımda
Ne kokun ne bir tel saçın vardı yastığımda
Tüm pembeler hüzün sarısıydı artık duvarlarımda
Aynada gördüğüm gözlerin içi boş kalmıştı
Ve boğazımda takılı kalmıştı bir hıçkırık
Gittiğini anladığımda geç olmuştu fark etmek için
Savaş için ne bir silah vardı ellerimde
Nede cesaret bu korkak yüreğimde
Yanlızlığımı anladığımda tükenmişti artık çareler
Sabretmek kalmıştı herşeyden geriye
Gittiğini anladığımda farketmiştim
Ben yokluğuna karşı hep kaçak dövüşmüştüm
