Dün gece
Saçlarını kokladım
Dudakların dokundu dudağıma
Uyandım
Karanlıktı
Korktum
Mevsim değişmişti
Kalkmıştı üzerinden beyazlar
Dün gece yağmura ihtiyacın varmış
Yolladım
Soğukmuş
Kuru kuru üşümüşsün
Taştan taslarla
Su verdim çiçeklerine
Sevinmişsin
Dün gece
Dudakların dokundu dudağıma
Yandım
Toprağın koktu burnuma
Uyandım
Seni özlemişim
Anladım
Dün gece yokluğuna çok ağladım
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
