Mariye
Dut çürüklerinden önce seslenirim
Sana Mariye
Sazların nabızlarından ışıklar sızar
Kirpileri taklit eder kerpiç gölgeleri
Bir kuş konaçlanamaz sihirli dallara
Kanatlarım sana açılır Mariye
Yalnızlık harfleri ile unutmam seni
Gizli bir uçurum büyütürüm içimde
Ceylanların sürmeli gözlerinden
Seninle çıktığım yolculuklar damlar
Ah! Kantaronların minicik elleri
Nemlenmiş kâğıtlarda
İsmine tutunur Mariye
Yaşıyorsun belli ki
Kurumadı çok sevdiğin güller
Yalnız erguvanlar hüznü
Miras bırakıp gittiler
Maviyen kalbimi tanıyacağın gün
Ve yüzümü unutup
Beni hatırlayacağın an
Dut çürüklerinden önce
Seslenirim sana
Seslenirim mariye…
Emre Çalıbaşı
