"Sabah 05:00'te uyanıp yazanlar ya dahi ya da delidir. Ben dahi olmadığımı bildiğime göre..." – Dorothy Parker"

O Küsmüş...

şiir

yazı resim

o ne yaptıysa alamamış istediği oyuncağı
o yüzden evden kaçmış
herkese küsmüş eskiden mi şimdi mi bilimez ama küsmüş
susarak deli benliği ile sallanmaya başlamış
o sallanmış
babası bağırmış arkadan oğlum saalanma hızlı yürü
o ssaallanmış
sonunda saallandığı salıncağın ipi kopmuş
yere düşünce acı hissetmişş
kıçımı kırılmış hayellerimi diye doktora gitmiş
doktor yüzüne bakmış,
ve ne türkçede
ne kürtçede
ne ingilizcede
nede başka bi dilde
anlamı olan iki kelime demiş
senin kalbin kove haww olmuşş
onun kalbi kove haww olmuş
yanıyor
parçalanmış
bir parçası kaybolmuş yapboz gibi
bütün parçalar yerine oturacak
ama onun kalbi asla bulunmayacak
asla o resim tamamlanamayacak
ve o, o resimdeki kalbini kimin kaybettiğini bilmeyecek
hep içi ağlayacak ama o resim tamamlanmayacak
resimdeki gibi hep sen onun yanında gül
o diken
umutsuz sevgilere şiir diken
o, ağlar
kahpe feleğin ördüğü, o ağlar,
kaşlarını çatmış, sitemkar, kindar
ve şiir yazdığı için hep hilekar.
o senin çocuk gözerinde
küsmüş bilmezmişsin sen onu
sen onun şiirlerini asla sahiplenmemiş
bi fahişe gibi kullanmış
şiirleri öksüz bırakmış
onun sevgisini görmezlikten gelmişsin
o herşeye rağmen yazmış
yazmış ama hep soğukmuş, hep titrremiş
çünkü hastaymış
çünkü kalbi kove haww olmuş.

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön