Köpek olmalıydım ..
Hem öfkenin kokusunu alabilir , hem de rahatça , hayvancasına çıkarabilirdim dışarıya. Tıpkı beni gezmeye çıkaran sahiplerim gibi bende öfkemi tasmalar , dışarı çıkarır , sonra çözer çimenlerin üstüne akmasına izin verirdim .
Sürpüntücüler süpürür sonra ..
Öfke renksiz gibi görünür ama renklidir. Renklerinin koyuluk derecesi şiddetiyle doğru orantılıdır. Aritmetik bir formüle vurursak eğer ,
İnsanın ruhunun karesi'nin öfkesi ile olan açısı evrene eşittir.
Nasıl çıkarmalı dışarıya ?
Kişiden kişiye değişir belki de. Bende kontrolsüz gelişen bir algıda bilinç kaybı öfke. Ne kelimelerin , ne bedenin sınır tanımadığı bir tür kusmuk öfke. Öyle bir çıkıyorki ruhumdan , ruh rahatlatıcı hiç bir müsekkin o an görevini yapmıyor.
Görevsizlik kararı verilmiş bir kimyasal oluyor..
***
Gittim .
Yol aktı ben gittim .
Ben gittim yol aktı.
Aktıkça vurdum ruhumun içindeki öfkeyi.
belki de tek müsekkin yol oldu.
Yol bitince ben bittim .
Ben bitince öfkede bitti.
Döndüm .
KİTAP İZLERİ
Kör Pencerede Uyuyan
B. Nihan Eren
Gündelik Hayatın Kör Penceresinden Sızan Endişe B. Nihan Eren, yedi yıllık bir aranın ardından yayımladığı "Kör Pencerede Uyuyan" ile çağdaş Türk öykücülüğündeki yerini sağlamlaştırıyor. Yapı
İncelemeyi Oku
