"Yine mi yılbaşı? Dünya dönebiliyorsa, biz de döneriz elbet. Ama lütfen, bu sefer kar küresi almayın." – Dorothy Parker"

Ölüler Konuşamaz

Karanlık ve özlemle örülü bu şiir, kaybedilen bir aşkın ardından duyulan derin acıyı anlatıyor. Kapıların ardında bekleyen yorucu karanlık, kaybolan ışık ve yankılanan sesler arasında, şair son bir kez sevdiğinin anılarını ezberlemek istiyor. Umut ve umutsuzluk arasında gidip gelen duygular, ölüm ve yaşam arasındaki ince çizgide dans ediyor.

yazı resimYZ

Yorucu bir karanlık bekler seni
Bekler sesini ve nefesini
Işığın bittiği son noktadır ansızın
Aralık bir kapının ardından izler seni
Seslerini,sözlerini, bakışlarını
Ezberlemek isterim son bir defa
Aşkımı kaybetmişken nedir bu dünya?
Bu havasız dipsiz bir kabus mu? yoksa rüya
Özlerim seni ve yazarım sana
Tekrar duyar mıyım sesini?
Ölüler ağlar mı yoksa duyar mıyım sesini?
Özledim desem düzelir sanar, bu kalpsiz sima
Ardından ağlar tüm kapılar yarılır ve bir sabır rüya
İşitir misin sesini?
Tekrar gelir bu ızdırap kapanır tüm kapılar
Ve ölür ışıklar
Seslerini, sözlerini, bakışlarını
Ezberlemek isterim son bir defa

KİTAP İZLERİ

Ölümden Uzak Bir Yer

Kerem Eksen

Aile Kâbusunun Felsefesi Kerem Eksen, "Ölümden Uzak Bir Yer"de sıradan bir ailenin, açıklanamaz bir olayla nasıl varoluşsal bir krize sürüklendiğini incelikli bir dille anlatıyor. Ebeveynliğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön