"Yazmak, varoluşsal krizinizi bir sonraki sayfaya erteleme sanatıdır." – Samuel Beckett (kurgusal)"

Önce Dudaklarım Soldu

Önce dudaklarım soldu. / Sonra laleler. / Ruhuma bir kaneviçe gibi işlediğim / Ve ellerinde biriktiğim bahar, / sızarak gözlerimden / kör kuyulara doldu.

yazı resim

Önce dudaklarım soldu.
Sonra laleler.
Ruhuma bir kaneviçe gibi işlediğim
Ve ellerinde biriktiğim bahar,
sızarak gözlerimden
kör kuyulara doldu.

Dokunuşlar rüyaya durdu...
Albümler şimdi bir savaş karartması,
Tedirgin özlem dolu bir el bekler...
Önce dudaklarım soldu.
Sonra resimler.

Laleler baharda açar.
Göğsüme keder nişanı her biri.
Savruluyorum boşluğun kucağında,
dümensiz gemiler gibi.
Önce dudaklarım soldu.
Sonra sevgi.

Tek varışlık bir yarıştı.
Kalbim sevdaya koştu.
Yeminlerle kanatlı ruhum,
ölüme uçan bir kuştu.
Son duraktı boş limanlar...
Önce dudaklarım soldu
sonra anılar.

KİTAP İZLERİ

Yaşadığım İstanbul

Selim İleri

İstanbul'un Kırık Kalbi: Selim İleri'nin Hafıza Kazısı Bazı yazarlar vardır ki bir şehirle öylesine özdeşleşirler, sanki o şehrin sokakları onların damarlarında akar. Selim İleri de,
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön