Oyunun sonuna geliyorum
Son canımı da boşu boşuna harcıyorum
Yoruldum
Tükenip tekrar başlamaktan yoruldum
Usandım
Silip tekrar yazmaktan usandım
Kaderimi
Mührünü kıramamaktan yorulup gözden çıkardım
Bitiyorsa bitsin
Nokta başkasından gelmiyorsa benden gelsin
Belki ilham olurum başka hayatlara
Belki de ilhamımı da yanımda götürürüm
Nasıl gömüleceğimi bilmediğim mezarıma
Belki de bir et parçası gibi gömülürüm
Yine bir et parçam olmadan gömüleceğim
Kalbimi bir başkasında bırakarak gideceğim
O bıkmadan başka vücutlara koştu
Taş duvar bedenlere çarpa çarpa kan revan oldu
Sonunda yine bana döndü
Ama artık bedenimde girebileceği bir yer yoktu
Kalpsizliğe çoktan alışmıştım çünkü
Kalpsizlikten bir et parçasına dönüşüldüğünü düşünen bir ben miyim
Duygusuz yaşanamayacağını sanan bir ben miyim
Belki de yanılıyorumdur
Duygusuzca yaşayanların yaşama yolu doğrudur
Ama ben kendi yolumdan gideceğim
İstemsiz çıktığım bu yola ben son vereceğim
