surlar devrildi gözlerimin önünde..
gözlerim karanlık bir devrin başlangıcı oldu..
bir daha aydınlanmayacak bir medeniyet gibi sardım,
gökyüzündeki karartıları..
homurtularını bıraktım,
çarpışan bulut parçalarında..
korkmaya vaktim olmadı..
yüzümde yüzünü gördüm..
dik dik baktım içimdeki direnişe..
unutturdum devasa hislerimi..
kaç dedim..
ve yenilen ruhumu ben bıraktım!