"Bana bir kitap verin, bir de kahve; gerisi zaten kendiliğinden saçmalayacak." – Dorothy Parker (kurgusal)"

Yalnızlık İsterisi

ARSIZ BİR SON YAZMALIYIM

yazı resim

YALNIZLIK İSTERİSİ

Dalları kırılmadan tepesine çıkılabilecek bir ağaç olmak istiyorum.Gövdesi sağlam,

yaprakları çoğalan, meyveleri serinleten, dalları nereye büyüyeceğini bilen bir ağaç. Çam mı

desem çınar mı yoksa kızılağaç mı bilmem. Ama ne çare ki kendimi zeytin ağacı gibi hissediyorum.

Mevsimlik işçilerin sırıklarla sallayıp silkelediği, sonbaharını hırpalanarak geçiren bir zeytin

ağacıyım ben.

Düşün eteklerimden.

Naz, niyaz, kapris saz değil bana. Başkasının güftesinden beste üretemem. Gürültünüzden

kendi namelerimi duymaz olmuşum. Düşün düşündüklerimden. Ne düşman olayım size ne de

dost. İki lafın belini de kırmayalım, iki lafla belimi de kırmayın. Sadeleşmek fiiline eşdeğer olsun

diye ürettiğim ilaç: DOKUNULMAZLIK. Yarama dokunmayın da sarmayın da bir zahmet.

Sevmez değilim ki sizi sadece ilgilenmezim.

Bir yazma sebebi bulayım yeter. Üstüne iki tek paragraf patlatırım. Üçüncüsü sonuç olur

oh ne ala. Nefret kusuyorum kusuyorum gibi mi görünüyor oralardan. Yok inanın hiç değil.

Kimsesizleşmek de değil niyetim.inzivaya çekilip demleneceğim.

Bencilliklerimizin muhattabı benliklerimiz.

Halüsünasyonum dilinizdeki zeytin sırığı, kabusum bencilliklerinizin çığırtkanlığı.

Karabasanım gözleriniz. Benliklerimizi benliğimiz haricinde Bir şey doyuramaz.

İhsan ettiğiniz gölgeden de müteessirim.

Dinleyene derdim nerde durduğum.

...............

Söylemek istediklerimin satır aralarında kalmış kokuyu çıkarabilir miyim?

Kendime eş düştüğüm zaman kadar hızlı deviniyor mu aklım?

Kalbime sapladığım bıçak kaç fit derine gidiyorda durduramıyor akışı?

Karaladıkça aklanıyorum.

Düşlerime daha çok düşünce katmalıyım,

Her köşeyi ayrıntılı tanımlayıp

Her ifadeyi eksiksiz anlatmalıyım.

Her birine arsız bir son katmalıyım.

Bitmesin diye çoğaltmalıyım.

Yangın külleri tüketmiyor,

Gerekirse kendimi ateşe atmalıyım.

Sorarlarsa açık açık anlatmalıyım.

Sormazlarsa yazıp rahatlamalıyım.

Küçüldükçe büyüyeceğimi unutmayıp ferahlamalıyım.

Çocuğuma sarılıp sonsuza ulaşmalıyım.

Hayata tutunup arzı aşmalıyım.

Aşkımı tahtına oturtup saltanat yaşatmalıyım.

Bir duanın parçası olup göğe ulaşöalıyım.

Kadir bilip susmalıyım.

Sabır dileyip taşmalıyım

Yalnızlaşıp içimdeki tebessümü yaşatmalıyım.

Müsaade ederseniz bir de kitap yazmalıyım.

2009 yazı.

KİTAP İZLERİ

Cumhuriyet'in İlk Sabahı

Şermin Yaşar

Cumhuriyet'in Şafağında Bir Çocuğun Adımları Tarihin büyük anlatılarını, savaşların ve kuruluşların destansı öykülerini kişisel ve dokunaklı kılmak edebiyatın en zorlu görevlerinden biridir. Şermin Yaşar, "Cumhuriyet'in
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön