Akşama sokulan sıradan sessizlik
ayrılığın dadandığı ayrıntılarda saklanan
yalnızlığı anlatır mı?
Karanlığın içindeki fener
mutsuzluğa ayıklanmış kalabalığa yeter mi?
Yeter mi
olmazlardan beslenen hüzünlü şarkılara söz?
Gönlümüzü ısıtmaya yeter mi
gecenin yüzüne vuran yakamoz?
Ya da siler mi
gün doğumuyla bize gülen güneş
gecenin bıraktığı izi?
Pencerenin perdesinden göz kırpan tozlu ışık
sana söz
güne söz eklenmeden de gülecek yüzüm.
1.4.10 esra vızvız
