Ben Kimim?
Aynı öykünün, aynı yerinde ölen karakterim ben. / Aynı kızlara aşık olup, gecelerce
Aynı öykünün, aynı yerinde ölen karakterim ben. / Aynı kızlara aşık olup, gecelerce
Gecenin ilerlemiş bir saatinde, sokak lambaları ve ışıklı tabelalar tarafından aydınlatılmış bir kentin hikâyesi
karanlıktı şehir, / uzaktan ölüm sesleri geliyordu, / bir annenin
Bir gürültü koptu ta derinden. 7,2 lik bir büyüklük, yetmişti tüm kolonları koparmaya...
gitme, / bir sonbahar akşamı kal yanımda. / ilk cemre
Bir yağmur düştü toprağa önce, topraktaki bitkiler çiçek açtı. Tanrı, tüm cömertliğiyle yaklaştı bize. Ve sizler büyüdünüz, bizleri her geçen gün küçülterek...
Herhangi bir ülkenin herhangi bir köşesindeki insanla, herhangi bir adla, aynı şeyi içiyorsunuz. Çay...
Bir davaydı Filistin! Uzak diyarlarda unuttuğumuz.
Elimden tut baba, / Yarınlara gidelim / Ellerimi tut baba,
Bilmezsiniz ama masalarda yaşar. Onlarda anı, huzur kokar.
Ellerini açtı çocuk / Gökyüzünden kar yağıyor sandı / Güldü
Bir sabah uyandığında / Eğer aşık bağlamasının tellerine vurmuyorsa /
Hep şikayet ederiz şehir hayatından ama tatillerde bile kalabalık şehirleri tercih ederiz.
Yaşarken ölmüş bir insanın öldükten sonra yaşama hikayesi. Zor bir hayat, pişmanlıklar. Sır bir arkadaş. Ve tarihe kazınan anılar.
'Tüm ülke nasıl da okuyor.' diye düşündü. Ne kadar mutluydu anlatamıyordu. Sonra her şey anlaşılınca hevesi kursağında kalmıştı.
Çal mızıkanı çocuk / Gülenler gülsün halimize / Güneş bizi
Bir mahalle'de bir genç ölür(?) aslında tam ölmemiştir. Nasıl mı ölmez? Kimse anlamaz ki bunu.
Her mahallede bir süperman vardır. Değerleri her ne kadar anlaşılmışta olsa onların muhabbetleri sizleri başka alemlere götürebilir.
Dünya varoluşundan bu yana üzerindeki en büyük kıyımı izliyordu. Vicdanın el vermeyeceği görüntüler yayılıyordu. Barış güçlerine(!) rağmen Sırp komutan Ratko Mladiç'in komutasındaki ordu gözünü bile kırpmadan binlerce insanı kurşuna dizdi. Yıllar geçti ama Bosna halkı o katliamı unutmadı. Sadece Bosna halkı da değil diğer ülkeler de o katliamı
Değişen ve gelişen bir Dünya'nın içerisinde yaşıyoruz. Özellikle ülkemiz bu değişimin görülebileceği ülkelerden. Az önce 'DünyaBizim' adlı internet sitesinde 'TOKİ Bursa’da ne yapıyor?' başlıklı yazıyı şöyle bir okudum ve yazar gerçekten çok doğru şeyler söylemiş ve aklıma bu yazıyı yazma fikrini getiren bir yazı yazmış.
Uçsuz bucaksız çölde bir kum tanesiyiz. Elbette değerimiz var. Bir avuç kumla beraber.
Daha çocuk denecek yaştayım. Yolun yarısına 18 yıl var. Yeter mi ömür bilinmez. Yettiği yere kadar yaşayacağım, okuyarak.
Konya
Yüksek zümre edebiyatı değil herkesle bütünleşmiş şeyler yazmak.
Orhan Veli, Necip Fazıl, Adnan Menderes
...