İkikereikidört
İkinciden önceki son kadın saçları benimki / Bilinmedik bir yol ortasında biraz acımasız
İkinciden önceki son kadın saçları benimki / Bilinmedik bir yol ortasında biraz acımasız
Mahşer telaşında bir gün / Adım okunuyor bir şehirde bir meydanda
Buruşturulup atılacak / Ya da adresine hiç ulaşmayacak mektuplara duruyor kalemler
Saçların uzatıldığı bir döneme giriyoruz leyla / Onların ağırlığından korkup çirkin yükler yüklendik
bir hışımla girdim maviye / noldu dedi memet / midem
Seninle konuşmak istiyorum / Bu; sarhoşum ve sesini duymak istiyorum der gibi değil.
Az haneli köylerin pazar akşamı burukluğunda / Kendi şarkılarımıza dönmeliyiz. /
Hep gittiğini sandığın bir şehreydi dönüşün. / Burda hayat siradandi. /
Şimdi bir parça ay ışıklı beethoven / Bir parça beethovenlı Hasan Hüseyin
Bilmediğim yerlerin kabusunu yaşıyor / Ve çok eskiden yazılan bir şiiri yaşıyorum
Bekirlik baki değilmiş Bekir. / Belki de dediğin gibi /
Moru çok sevdiğini bildiğiniz için mi vurdunuz Leyla'ya / Muhtemel ihtimallere tutunan bir
Hasan Huseyin Korkmazgil