Deniz Kızı
Hey balıkçı! Bilir misin beni? / Eski bir masalda bir deniz kızıyım ben / Deryanın sonsuzluğunda
Hey balıkçı! Bilir misin beni? / Eski bir masalda bir deniz kızıyım ben / Deryanın sonsuzluğunda
Ben... / Sabah kalktığında içine çektiğin çiçek kokusu, / Göğe baktığında gözünü kamaştıran güneşim / Gülümsediğinde
Saat 3.30. Rüzgar öfkesini kapılara çarpıyor, kapılar gecede korkudan çığlıklar atıyor. Sessizliği bu rüzgar, tüm gücüyle boğmaya çalışırken, kalemim ve ben; oturdum masamda, kelimelerin soğukluğunda, üşüyorum.
Mavi kalemimin yazısıydı mutluluk... / Adına tükenmez denen / Ancak
Küçük kasabamda küçük insanlara inat, dik, keskin, sivri ziryeye tırmandım. Ve tüm kente "Savaşa Hayır" diye haykırdım! Soluğum kesilene, damağım kuruyana dek... Yazık ki aşağı indiğimde kimsenin beni duymadığını anladim. Hain rüzgar! Tüm kelimelerimi yut
Bu öyküyü yazmama vesile küçük ateş böceğine sevgilerle...
İri, siyah gözlerini dünyaya açtığında küçük midilli
Gördüğü ilk şey gözlerini kamaştıran yoğun ışık kümesiydi...
Daha çok umutsuzluk üzerine yoğunlaştığım yazılarımdan, umudu bir kenara bıraktığım sanılmasım. Yazıyorsam, yaşıyorsam bu benim hayallerim, hayallerimi kapsayan umut sayesindedir.
86 Denizli doğumluyum. Kısa tatiller dışında buradan hiç çıkmadım, yani en azından bir ay uzak kalmadım buralardan hiç. Belki de bunun getirdiği bir bıkkınlıkla hayallerimi hep başka diyarlarda kurmaktayım. Asıl uğraşım matematik. Bu dalda eğitim alıp hayatımı bunun üzerine kurmak istiyorum. Yazdığım denemeler, şiirler edebi olarak çok fazla değer taşımasa da rahatlamak için ve duygularımı anlayan insanlarla paylaşabilmel için yazıyorum.
Denizli
Amaçsızca karalanan amatörce yazılar
en sevdiğim? Orhan Pamuk!