bilmiyorum haksız mıyım seni suçlamakta?
aradan bunca yıl geçmiş olmasına rağmen.
“hayatımı sen mahvettin, sen bu halde olmamın sorumlususun” desem haksızlık mı olur?
senin yüzünden hala ne yapacağımı bilemiyorum,
niçin yaşadığımızı bilmiyorum,
“evren nasıl yaratıldı” diye sorup duruyorum.
sen yokken bunları hiç yapmazdım.
sen yokken hiç bu kadar çaresiz hissetmezdim kendimi.
evet, belki yine yalnızdım ama en azından bunun farkında değildim.
kimseyi sevmezdim ama en azından bir rolüm vardı hayatta.
şimdi tamamen avare gibiyim.
ne iş yapacağımı bilemez oldum.
bir orada bir buradayım.

seni görünce istedim ki insanlar beni daha çok sevsin, sen beni daha çok sevesin.
beceremeyeceğim işlere kalkıştım.
ne diye yaptım böyle sanki.
kendi halimde yaşasaydım ya hiç soru bile sormadan...
bu kadar gereksiz şeyi bilmezdim belki ama,
en azından insan gibi yaşardım...