Raký bardaðým sakin ve umursamaz, o üzgün ve sarhoþ, benim ise kendime bakmaya cesaretim bile yok. Bu kadar kýsa sürede iþlerin bu kadar kötü gidebileceðini ne ben, ne o, ne de raký bardaklarýmýz beklemiyorduk. Buna kýsaca tüm aile de diyebiliriz. Çocuklarýmýz gibidir raký bardaklarýmýz. En azýndan benim ki benim için öyle. Ortamý özetlemek gerekirse; hani sevdiðin arkadaþlarýnla eðlenceli ortamlar vardýr, hani raký su gibi akýp gider, hani içer içer hiçbir þey anlamazsýn ya... Ýþte þu an ki durum, bunun tam tersi. Raký boðazýmdan geçmek istemiyor, bardak bitmek için bitiyor ve onun bu karanlýkta bile parlayabilen kin dolu mavi gözleriyle baþ baþa kalýyorum.

     Belli bir promilin de etkisiyle tartýþma her geçen saniye soru cümleleriyle sýkýþýp kalýyor. Bilerek o sorularý tekrar tekrar soruyor ve onun da bana tekrar tekrar karþýt sorular sormasýna müsade ediyorum. Benim yerimde baþka biri olsa kýzmak, baðýrmak hatta birkaç tane tabak çanak kýrmak ister ama ben yapmýyorum. Týpký raký bardaðým gibi çok umursamazým þu an. Bana söylediklerine karþý o kadar rahat ve tepkisizim ki; sanki bir yetmiþlik raký üzerimden geçmiþ ama ben raký bardaðý gibi dik durmaya devam edebiliyorum. Boþuna çocuðum demiyorum. Gen bu çeker.

     Bir anda ne oldu ne bitti ben de tam hatýrlamýyorum ama ben yatýyorum diye kapýyý hýzlýca kapadý. Ben de kadim dostum raký bardaðýyla ve onun can ciðer arkadaþý rakýyla beraber kaldým. Salon gerçekten soðuk. Etraf karanlýk ve perdelikten ara sýra çýtlama sesleri geliyor. Kendi kendime hayatýmý onu ve geleceði gözden geçiriyorum. Bu sefer de sýçtým, biliyorum ama kabullenmek istemiyorum. Hatanýn ben de olduðunu henüz anlamasam da hissediyorum ama ne bileyim geçen seferkilerde olduðu gibi kabul etmek hala zor.

     Gerçeklerle yüzleþmekten korkar olmuþum. Belki de umursamýyorum. Hatta bilmiyorum. Karar vermek gerçekten zor þu an. Çok fazla rakýyla beraber olan raký bardaðý olan benim; belki de deðiþtirilme vakti gelmiþtir diye düþünüyorum. Sorunu hep suçlu gözüyle bakýlan rakýlarda deðil belki de bardakta aramak lazým kim bilir? ''Þefim, bu bardak yoruldu, þunu bir tazeleyelim'' derken gayet rahatýz da o bardak bizken bunu kendimize diyebilmek niye bu kadar zor? Bunu düþünmek lazým iþte...Hatta buna içilir. Yeni bardakla tabi.