Her cumartesi günü, Galatasaray Lisesi önünde toplanan “Cumartesi Anneleri” vardý bir zamanlar.

Bunlar cumartesi günleri, PKK’nýn yan kuruluþu tarafýndan evlerinden toplanýp tam saat 12.00’de “Menemen bardaðý” gibi eylem yerinde sýraya dizilirlerdi.

Ellerine PKK’nýn dað kadrosundaki eþkýya bozuntularýnýn birer fotoðrafý tutuþturulur. Sonra yaðlý saçlarýný atkuyruðu yapmýþ çirkin bir kýz kurusu bildiri okumaya kalkar, polis onu engellemeye çalýþýr, sonunda polisten haftalýk dayak istihkaklarýný yiyip daðýlýrdý kalabalýk..

Sonunda PKK bile bu iþten sýkýlmýþ olmalý ki, son verdi bu soytarýlýða.

Bir de “Pazartesi Bacýlarý” vardý yakýn zamana kadar. AK Parti iktidarýnýn yarattýðý “devri-saadet” öncesi sýkça görülürlerdi üniversite kapýlarýnda.

Baþörtüsü ile üniversiteye girmek isterdi bu bacýlarýmýz. Bence haklýydýlar..

“Haklýydýlar” ama “Öküz altýnda buzaðý arayan” bazýlarý benim ile ayný fikirde deðildi. Onlara kalýrsa, niyeti baþkaydý bu bacýlarýmýzýn.

Þöyle yazýyorlardý gazetelerinde:

“Bu eylemler, ‘masum öðrenci istekleri’ deðildir. ‘Baþörtüsü eylemi’ yapan bu kýzlar birileri tarafýndan organize ediliyor. Birileri bu konuyu ‘siyasal rant’ haline dönüþtürmeye çalýþýyor......”

Bendeniz, “Pis Komünistler! Ateist bozuntularý! Selanik dönmeleri!” deyip basýyordum kalayý.

Öyle ya, o nur yüzlü kýzcaðýzlar bana hiç militan gibi görünmüyordu. Onlar sadece Allah’ýn emirlerine uymaya çalýþan bacýlarýmýzdý. Yüce Ýslam dini, üç günlük siyasi ikbal için kurban edilir miydi hiç! Böyle bir þeyi nasýl yapardý o baþörtülü, nur yüzlü bacýlarýmýz?

3 Kasým seçimlerinden sonra, üniversite kapýlarýndaki “baþörtüsü eylemleri” býçak gibi kesiliverdi. Oysa uygulama devam ediyordu, baþörtüsü hala yasaktý üniversitelerde...

“Baþörtüsü öncelikli sorunumuz deðildir” diye demeç veren Kasýmpaþalý liderlerine sesini çýkaran olmadý. Artýk umurlarýnda deðildi baþörtüsü, nasýlsa iktidara gelmiþlerdi sonunda...

Bu tarafta bizi iyi kandýrdý “Pazartesi Bacýlarý”, öbür tarafta Tanrýyý nasýl kandýracaklar acaba?