Nasýlsýn, iyi min sevgili günlüðüm? Benim nasýl olduðumu soracak olursan; nasýl olduðumu biliyom, niye böyle olduðumu da biliyom emme(ama), nasýl olduðumu sana nasýl anlatacaðýmý bilemiyom. Aðzýmýn ne dadý var, ne duzu, ne de canýmýn keyfi. Yatsam, hasda deðilim; galksam, iyi deðilim. Tahmin edeceðin gibi vaziyetle kötü. Hem ben ne vakýt iyi oldum ki, þinci iyi olayým. Ýyi olacak zamanda deðiliz sevgili günlüðüm. Keþke diyom; on beþ, yirmi yýl önce dünyaya gelseydim de, bugün memleketimizde yaþanan yozlaþmayý, deðerlerimizin bicik bicik nasýl alttan alttan oyulduðunu, hele hele milli eðitimde yaþanan rezillikleri görmeseydim. Çokdan ölmüþ olurdum çünkü. Ýþde onun uçun günlerdir sana iki satýr yazamadým. Elim kâhada, galeme varmadý. Ýçimde aðaçlarýn dallarý çatýr çutur gýrýlýp dururken, günlük yazma sýrasý mý? Yazamadým….Emme bugün yazayým da, içimi aycýk sana boþaltayým dedim.
Torunum uçun çok üzülüyom sevgili günlüðüm. Zavallý torunum ! Sanki çocuk deðil de Milli Eðitimin gözünde, gýrýk bi göynek düðmesi. Kendisine çok garným yanýyo. Nuçun deyecek olursan sevgili günlüðüm, anlatýverim: ....Üç havta önce torun okula baþladý. Birinci sýnýflarý, öteki sýnýflardan bi havta önce eðitime aldýla, akýllarý sýra. Anasý, bubasý, ben bi heyecanla gitdik okula. Okulun ilk günü, yanýnda olmak, onun sevincini paylaþmak istedik. Çocukdan çok biz heyecanlýyýz. Biz heyecanlýyýz da, asýl heyecanlý olmasý gerekenlerde týk yok. Çünkü, hemen hepsini küstürmüþle. Çocuk dersen, günlerdir bi heyecan içinde ki, sorma gitsin. Aklýna geldikçe, “ Gaç akþam daha yatýp da okula gidecem?” diye sordu durdu zavallý. Sanki okulda, kendisini bekleyen atanmýþ bir öðretmen varmýþ gibi, eðitim öðretime hazýr bir sýnýfý varmýþ gibi. Ne bilsin çocuk milli eðitimdeki karmaþayý. Ne bilsin, okullarda öðretmen eksikliði olduðunu, sýnýfýnýn badana bile yapýlmadýðýný. Sanýyo ki, öðretmen sýnýfda hazýr, öðrencileri bekliyo, elinde bi demet çiçekle. Hayalden kim ölmüþ? Onun uçun okula gitmeye can atýyo. Sýnýfýn duvarlarýnýn fare kemirmiþ gibi oyuk oyuk olduðundan, badana bile yapýlmadýðýndan haberi yok ki. Okulun ilk günü, kendisini okulda karþýlayan öðretmen olmayacaðýndan; zaten olan öðretmenin de tayini çýktýðýndan haberi yok. Biz büyüklerin de yoktu tabi. Ancak, haberlerde dinlemiþtik, gazetelerde okumuþtuk; öðretmen tayinlerinin okullar açýldýktan sonra yapýlacaðýný.
Mudurnu’da hiçbir okulun asil müdürü yok sevgili günlüðüm. Hepsi baþga yerlere tayin edilmiþ, þincilik vekil olarak müdürlük yapýyorla. Her an gidebilirle senin anlayacaðýn. Bakanlýk, Mudurnu’da ne gadar okul müdürü varýsa, tamamýný görevden almýþ. Neymiþ efendim, puanlarý düþükmüþ. Kimle veriyo bu puanlarý bilmiyom tabi. Düþük puanla nasýl müdür vekilliði yapýyorla, onu da anlayamadým. Sonra, aycýk düþününce buldum sevgili günlüðüm. Bakanlýk, bizim bu baþarýsýz(!), puaný düþük( güya) müdürlere; “Biz, senin yerine kendi adamlarýmýzdan birini getirecez de; o gelinceye gadar sen þimdilik yerinde durakoy.” demek isdiyorla. Bunu tahmin etmek veya anlamak için süper zekâ olmaya gerek yok. Sorarým sana sevgili günlüðüm; görevden alýnan ve görevini vekaleten(emanetçi gibi) yürüten o okul müdüründe gýrgýnlýk olmaz mý, hevesi gaçmaz mý, görev aþký, çalýþma isteði diye bir þeyi galýr mý? Galmaz.
Bi de sevgili günlüðüm, aklýmýn ermediði bi þey var: Tüm baþarýsýz okul müdürleri Mudurnu’ya mý toplanmýþ? Gerede’deki, Dörtdivan’daki bütün okul müdürleri çok baþarýlý olduklarý uçun mu yerlerinde duruyorla? Madem bizim müdürlerimiz o kadar baþarýsýzdý da, neden onlara yýllarca müdürlük yapdýrdýnýz? Gaç senedir nerdeydiniz? Þinciye gadar nuçun görevden almadýnýz? Ne oldu da, bu müdürler aniden baþarýsýz oldula? Ya da iktidara ne diye ters düþtüle birden bire, gül gibi geçinip dururken? Okullar açýldý, okullarda müdür yok, bazý sýnýflarýn öðretmeni yok. Neyse ki, geçici görevli bir öðretmen verdiler de iki þubenin çocuklarýna, bizim torun ortada galmadý. Çocuðun da gafasý garýþdý.” Bu öðretmen benim öðretmenim deðilmiþ, nerde benim öðretmenim ?” diyo. Tabi biz de çocuða; “Oðlum, siz çocuklar olmasanýz Milli Eðitimin iþi ne gadar golay olacak,” diyemiyoz.
Bu durumun müsebbibi ne öðretmen, ne okul müdürü, ne de Milli Eðitim Müdürü. Okullardaki öðretmen açýðýnýn, okulun ve sýnýflarýn eðitim öðretime hazýr olmayýþýnýn tek sorumlusu ve suçlusu Milli Eðitim Bakanlýðý. Okullar açýlmýþ; öðretmen tayin bekliyo, vekil müdür gitmek için gün sayýyo, öðretmen dersen tayini çýktýðý için, iliþiði kesilmediði halde derse girmiyo. Henüz on yaþýna gelmiþ gýz öðrencilerin baþýný gapatacaðýnýza; aklýnýz sýra kýyafet özgürlüðü(güya) getireceðinize, önce asýl iþinizi yapýn siz. Önceliðiniz türban olacaðýna, saðlam bi eðitim olsun. Sanki her þey tamam da, sýra barmak gadar gýzlarýn baþýný gapatmaya geldi.
Senin anlayacaðýn sevgili günlüðüm, bu yaþa geldim; Milli Eðitimde böyle bi kýyým görmedim. Böyle bi tutarsýzlýk, böyle adam kayýrmaca, böyle bi belirsizlik görmedim. Zavallý torunum! Ona, ailesi olarak verdiðimiz deðerin keþke binde birini Milli Eðitim Bakanlýðý verebilseydi. Çoluk çocuðumuz bu çarpýk düzenin, milli eðitimin yazboz politikalarýnýn kurbaný olmasaydý.
Hoþca gal sevgili günlüðüm. Görüþürüz.