Sabahýn ilk ýþýklarý ile yataðýndan kalktý.
Bitkin bir hali vardý.
Koridorda sað sola çarparak esneyerek tuvaletin yolunu tuttu. Kapýyý açar açmaz tuvalet lambasýnýn açýk býrakýldýðýný görerek içinden söylenmeye baþladý.
Hep kýçlarýný toplamak zorunda mýydý?
Kimse en ufak bir iþin sorumluluðunu almýyordu. Evde ki her þeyi baþkalarý adýna düþünmekten býkmýþ daha beteri
defalarca bu konuda söylenmesine raðmen umursanmamasýna kýrýlýyor acayip bozuluyordu.
Yine de devam etmeliydi. Iþýklar açýk söndür. Ocaðýn ateþi sonuna kadar açýlmýþ, kýs. Musluklar akýyor,kapat. Tamirci çaðýr,yaptýr.Evin her yeri pislik ve daðýnýklýktan duman olmuþ, temizle.
Devam etmeliydi.
Çünkü biliyordu.
Ablasý Ferzan,Yeðeni Hakan ile birlikte yaþamak ne kadar zor olsa da, bir aile olduklarýný, bu aileyi korumak için gücünün son sýnýrýna kadar savaþacaðýný biliyordu.
Orta büyüklükte tek katlý bahçeli bir evde yaþýyorlardý. Ferzan 10 yýl önce hakan ile birlikte kapýsýna dayandýðýnda 33 yaþýna gelen bu kadýn kardeþini kapýda oðlu ile görünce þok olmuþtu. Hakanda ki o masmavi gözleri bakýþlarý unutamamýþtý. Zaman zaman aklýnda bu sahne sürekli yineleniyor yaþadýðý evi Ferzan'ý Hakan'ý koruma iç güdüsü çok basit þeylerde tezahür ediyor bir gün daha birlikte ele güne muhtaç olmadan hayat da kalma düþüncesi çevresinde dolanýyordu.
Açýk kalmýþ lambalarý kapamak, musluklarý tamir etmek evi ve içindekileri kendinle beraber bir arada tutmak ve kadýn olmayý unutmak tüm bu þeyler için kadýn olmayý unutmak,sevgiyi aþký sevgiliyi bir kenarda býrakmak gömmek belkide içindeki derin kanyonlardan köprüler oluþturup geçmek karþý kýyýlara
orada her þeye arada bir selam çakarak geri dönmek eve. Geri dönmek, korumak kollamak için iþte her þeyini elinde kalanlar için harcamak umursamasalar da harcamak elinden gelen buydu.
Omuzlarýmda güç kalmamýþtý.
Geçen giden her gün pazardan, bakkaldan dönerken aðýr adýmlarla yürüyebilmek, Çarþý pazar da baþýný yere eðerek çok fazla konuþmadan kimse ile
dargýn ve küskün olabilmek.
týrnak içerisinde "Kendi halinde bir kadýn" görüntüsünü verebilmek.
Ne için ve nedendi?
Tuvaletten çýkar çýkmaz yanaðýna bir makas aldý.
"Teyzelerin kraliçesi, güzeller güzeli hatun uyandýn mý?"
Zýpýr çocuk yine onu yine güldürmeyi baþarmýþtý. Evine geldiðinde 5 yaþýndaydý. Onca sene ne çabuk geçti. 15 yaþýna giren zýpýr ama bir o kadarda sevimli bir haytanýn tekiydi. Her ne kadar Ferza'nýn oðlu olsa da onun da oðluydu hakan.
Kahvaltý hazýr, çayý demledim.Anan kalkmadý mý daha?
Hakanýn gözleri parladý.Kahvaltý masasýndan mis gibi ekmek kokusu el yapýmý katmerin kokusu aklýný almýþtý.
Teyzeyi unutarak doðruca mutfaða yönelirken, mýrýldandý.
Bilmez misin Ana kraliçeyi be teyzem kalkar mý daha?
Bana bak o chokellar'dan fazla yeme bana da býrak biraz
Mutfaktan aðýz dolusu kalabalýk bir ses çýktý.
Tamam,tamam teyzem az biraz sana da býraktým.Ne de olsa anam tatlý sevmez hepsi senin:)
Zýpýr þey dedi içinden. Yiyecekti tabi, beslenme çaðýnda genç bir delikanlýydý. Þimdi ise; Ferza'nýn odasýna gidip tembel kardeþini uyandýrmasý gerekiyordu. En sevdiði yöntemlerle. Odaya girdi. Boydan boya sýkýca kapatýlmýþ perdeleri sert bir el hareketi ile sonuna kadar açarak gün ýþýðýnýn odanýn tüm köþelerine ani tecavüzünü saðladý. Ardýndan gelen hareket Ferza'nýn çiçekli yorganýný var gücü ile çekmek oldu.
Homurdanmalar,kafayý yastýða gömmeler iþe yaramýyordu. Güneþ,gün ýþýðý gözlerine bolca deðdikçe uyumaya olan direnci daha da artýyor.Uyanmamak için elinden geleni yapýyordu.
Yeter be!
Yeter artýk her gün bu haltý yapýyorsun!
Sana bir isim bulamýyorum.
Kadersiz desen daha doðru olur.
Yataðýndan hýþýmla kalktý Ferzan. Göz kapaklarý yarý açýk bir þekilde kýz kardeþine doðru baktý. Odanýn en köþesindeki Ýskandinav koltuk üzerindeki giysiler katlanýyor,düzeltiliyordu.
Deliydi bu kadýn.Defalarca uyarmýþtý onu. Defalarca odasýndaki eþyalarýna dokunmamasý gerektiðini.Nasýl bulmasý gerekiyorsa öyle kalmasý gerektiðini yüzlerce kez söylemiþti.
Söylemek bir þey ifade etmiyordu. Kýz kardeþi her gün, her sabah ayný hareketleri tekrar yapýyor.Onu sinir ediyordu.
Ve yaptýðý bir þey de yoktu.Katlý olan elbiseleri bozup tekrar kendi bildiðince katlamak.
Komidin'in üzerindeki kiþisel eþyalarýnýn yerini toz alma bahanesiyle baþka bir yere koymak.
Hemen, hemen her gün tekrarlanan hareketlerdi.
Acýyordu ona bazen,yaþamadýðýný düþünüyordu. Her gün ayný þeyleri yapan
yaþayan bir kadavra, yada bir robot olmalýydý kýz kardeþi.
"Ferzan daha ne kadar yatakta kalmayý planlýyorsun?"
Oðlun büyüyor,artýk delikanlýlýk çaðýnda.
Onunla ilgilenmem gerekirken varsa yoksa þu deli saçmasý yazdýðýn okuduðun þeyler
Bütün bunlar sence hakan'dan önemli mi?
Kader kýz kardeþinin ne cevap vereceðini çok iyi biliyordu. Çünkü en baþta yine itiraz edecekti. Sonrasýnda yazmanýn okumanýn ne kadar önemli olduðundan bahsedecek
Yaþamak için anýn farkýnda olmak için yazýyorum diyecekti.
O daha aðzýný açmadan kader onun adýna konuþtu.
"Biliyorum yazmak önemli diyeceksin, kýçýmýn yazarý!"
Ýþte kavga baþlamýþtý. Az sonra ,yaþanan hayatlara en acýmasýz bir þekilde sözcüklerle savrulan salvolar gelecekti.
"Kýçýmýn yazarý demek, öyle mi?"
"Ya sen, ya sen nesin? varlýðý ile yokluðu belli olmayan evde ki kýz kurusu bozuntusu."
"Bana bak aðzýný topla! " dedi kader
"Ha ileriye mi gittim ablacýðým. Hayatýnda hiç seks yaptýn mý kader? Seks yaparken bir erkek bedenini hissettin mi? Nasýl zevk verdiðini biliyor musun?. Bir erkeðin soluðunu,terini hissettin mi teninde.Dokunuþlarýný yada.? "
"Mesela merak ediyorum, nasýl tatmin oluyorsun?"
"Senden iðreniyorum!" dedi. Kader.
Nasýl bir kadýndý bu. Bu kadar iðrenç ve kirli düþüncelere sahip. Ve nankör. Ve acýmasýz.
Kavga devam edecekti.
"Oysa sen þu aptal eþyalarý ve evinin her köþesini her gün didikleyerek yaþayan bir kadýnsýn."
Ferzan, alaysý bir gülümsemeyle ayaða kalkarak açýlan perdelerden yansýyan gün ýþýðýný ve günü seyretti.
"Perdeleri açmasýný biliyorsun ama; dünyadan haberin yok."
Saldýrý sýrasý kaderdeydi.
"Öyle mi senin dünyadan haberin yok. Bu ev nasýl geçinir,nasýl kýt kanaat ayakta kalma mücadelesi veriyoruz.Her gün soframýzdan bir þey eksik olmasýn diye nasýl mücadele veriyoruz? Hiç bir þeyden haberin yok!"
"Varsa, yoksa bildiðin deli saçmasý ve kimse tarafýndan okunmayan, deðer görmeyen cümlelerin. Kýçýmýn yazarý ödülü koysalar belki birinci gelebilirsin"
"Yaþamýyorsun kader dedi" Ferzan.
"Ve hayattan hiç bir þey beklemeden hiç bir zevki tatmadan bunu nasýl beceriyorsun anlamýyorum"
"Kocaný sen öldürdün, senin gibi yaþamaktansa ölmeyi tercih ederim.Ha ölme hiç deðilse; Hakan için yaþa diyorum."
"Hakan için..."
"Koca mý ben mi öldürdüm?"
"Evet sen pis bir fahiþesin."
Olduðu yerden hýzla üzerine yürüdü. Kaderden daha güçlü bir fiziði vardý. Ýki eliyle kaderin bedenini kavrayarak sýkýca kavradý. Duvara yapýþtýrarak gözleri yuvasýndan çýkmýþ bir öfke ile seslendi kýz kardeþine
"Pis bir fahiþe miyim?"
Kader can havliyle Ferzan'ý ittirdi.
"Neler olduðunu sen ve ben biliyoruz."
"Bilmeyen tek kiþi hakan..."
"Sen neden bahsediyorsun, bana asla, asla fahiþe diyemezsin!"
"Ýkimizde gerçeði biliyoruz. Sana bu saate kadar bundan bahsetmedimse bil ki hakan içindir."
Ferzan yatak ucuna iliþti. Baþýný kaderin tam aksi yönüne dönerek kýz kardeþine seslendi.
"Allah aþkýna sen neyin kafasýný yaþýyorsun? Ne içiyorsun aðýr etkili bir hap falan mý?"
"Hakan'ýn kocan'dan olmadýðýný biliyorum!"
"Evet erkek bedeni nedir,nasýl zevk verir bilemem, yaþamaya çalýþtým,bende aþýk oldum zamanýnda.Sevmeye çalýþtým.Benim hikayem senin gibi acýmasýz da olmadý. Ama sen; "Pis bir fahiþesin!"
Hüngür,hüngür aðlamaya baþladý Ferzan. Kýz kardeþi ile yaþadýklarý en acýmasýz en maðlup olduðu bu kavgada göz yaþlarý içinde yenilgi ve gerçeðin acýsýný iliklerine kadar hissediyordu.
"Sen nereden biliyorsun bunu?"
"Sen Ýstanbul'da geniþ ve güzel evinde yaþarken, bir gün Ruhan yanýma geldi."
"Ruhan yanýna mý geldi?"
"Evet..."
"Ýþ seyahati esnasýnda buraya çok yakýnmýþ uðramak istemiþ. Kahve yaptýn ona; Bir þeylerden feci derecede üzgün ve endiþeli olduðunu hissettim."
Kýz kardeþinin yüzüne þaþkýn bir þekilde bakýyordu Ferzan.
"Neyin var iyi misin? dediðinde aðlamaya baþladý.Evet ben erkekleri çok tanýmýyorum.Ama bir erkeðin nasýl hüngür,hüngür aðladýðýný gözlerimde gördüm Ferzan."
Gerisini anlatmasýna lüzum yoktu aslýnda. Devamýný çok iyi biliyordu Ferzan.
Ama dinlemek zorunda kaldý.
"Ben hastayým..." dedi
"Uzun zamandan beri herkesten saklamýþ.
Fazla bir vadesi kalmamýþtý. Kanser olduðunu bile bile yaþamaya çalýþmak ve karýsýnýn onu aldattýðýný bilerek yaþamak."
"O zaman hamileydin sen! ve bu adam sana deliler gibi aþýktý.Onun gözünün içine bakarak yaptýn bunu."
Aðlamayý kesmiþti Ferzan. Donuk bir ifade ile Kýz kardeþinin yüzüne baktý.
"Çoçuðumuz olmuyordu.Bir bebek istiyordum.Anne olmak istiyordum."
Kader öfkeyle baðýrdý.
"Ha evet tedavi olmaya çalýþýyordu. Ama sen; beklemedin bile! O herifle iþ tuttun. Hakan'ýn yüzüne her bakýþýmda onu çok sevsem de onu deðil, senin günahýný görüyorum.Kocaný sen öldürdün! "
Ferzan kýz kardeþini dinlemek istemiyordu.Ýçi acýyor kaçmak istiyordu bulunduðu ortamdan.
"Bilmiyordum, hasta olduðunu bilmiyordum.!"
"Yalan söyleme, yalanlarýna yeni yalanlar ekliyorsun. Bal gibi biliyordun kanser olduðunu."
"Hem bilmeseydin de deðiþen bir þey yok. Yapmayacaktýn.Evlatlýk edinebilirdiniz.Çocuðun olmasý için tedavi olmasýný bekleyebilirdin.Yada ayrýlabilirdin. Bu bile yaptýklarýndan daha acýmasýz bir yöntem olurdu. Ama sen dedim ya Azgýn bir fahiþesin!"
Ok yaydan çýkmýþtý. Yýllarca susmuþtu kader. Hakan için konuþmamak sýrf onun iyiliði için kýz kardeþinin tüm rezilliklerini göz ardý etmek çok zor olmuþtu."
"Ya o hikayeler. Yazdýklarýn? "
"Yazdýðýn her þeyin gerçekleþeceðine dair olan saplantýlarýn.O adamla iþ tutarken, yazdýðýn rezillikleri gidip kocana hayal mahsulüymüþ gibi okutmam. Sýký yazar !, Kýçýmýn Yazarý! Allah'ýn cezasý ! Ruhan senin yüzünden öldü! Kahrýndan öldü adamcaðýz."
Yanýna yaklaþtý. Eli ile Ferza'nýn yere eðik baþýný kaldýrdý.
"Sen hastasýn bunu biliyorsun deðil mi? Yazdýðýn þeylerin gerçek olacaðýna inanan ve gerçekleþmesi için fahiþeliði bile göze alan hayatlar harcayan bir hasta."
"Hadi þimdi git yeniden yaz. Yeniden yazýp yaþa."
Baþka bir çok þey söyleyebilirdi kader. Ruhan'ýn bebeði nasýl acýlar içinde kabullenme sürecinden ve bebeðin babasý ile ferza'nýn nasýl tanýþtýklarýndan bahsedebilirdi kýz kardeþine.
Ruhan karýsýnýn yazdýðý hikayelere en baþýnda hikaye gözü ile okumuþtu.
Bebekleri olacaðý haberini karýsýndan aldýktan sonra, içine bir kurt düþmüþ karýsýnýn bu hikayelerin gerçek olup,olmadýðýný sorgulamaya baþlamýþtý.
Daha bir çok þeyden bahsedebilirdi kader.
Ama odadan aniden çýktý.
Uzunca bir süre yataðýnda sessizce oturdu Ferzan. Mutfaktan teyzesi ile oðlunun gülüþme sesleri geliyordu.
Her þey yolunda görünüyordu.
Bir kaç dakika sonra yataðýndan kalktý bilgisayarýný açtý ve masa üstünde bulunan bir yazý dosyasýný týkladý. Kiþisel bilgisayarýndaki her þey kendine ait özel bir þifre ile korunmaktaydý.
Yazý dosyasý açýldýðýnda yeni baþladýðý hikayesine göz attý.
"O gün gölde hava çok soðuktu. Kahve'den önce çok önce buralara gelmiþtim. Göl havasý insaný ne kadar çarpar bilirim. Kahveyi buraya iki ay önce býraktým,Hakan'a arkadaþlýk etsin diye ..."