KÝMSESÝZLER MEZARLIÐI

I.

Duydum ki hakikattir!
Doðrudur!
Yalaný olmaz tepelerin, müdürlerin.
Boðazým düðümlense dahi
Rütbeye belli edemedim.

Yahut bilmesem... Bilmeseydim!
Fýsýldasanýz da kabarmasaydý kulaðým
Meraklý deðilimdir.
Dinlemezdim.

Ama yok! Kulak bu ya,
Duyduk iþte lanet olsun!
Kimsesizler mezarlýðýnda
Kimsesizleri, üst üste gömerlermiþ,
Biliyor musun?

Lakin iyi bir yan buldum, avunmak insanlýktýr!
Birileri arar kayýplarýný...

Derler ki sizinki budur,
Hazýrdýr gözyaþlarý, dökerler!
O gözyaþýna birkaç ceset
Ayný mezardan, ayný umutla tutunur.
-Ýnsanlar iyi bir yan ister.

-suçsuzluk için-


II.

Ýyice dillendim, söyledim içimdekileri
Beni yanlýþ tanýmayýn,
Çiçeklerden bile bahsederim bazen.

Buyurun:
Mesela, isimsiz þu mezara bakýn
Ýçinde belki beþ belki on...Belki on beþ ceset!
Gün olur çiçekleri de çýkar elbet.

Bende size hangi renkte kaç tane çýkarsa
Haber veririm.