2010 senesinden beri Cumhuriyet Halk Partisi’nin başında Sayın Kemal Kılıçdaroğlu yer almaktadır. 10 seneden beri girdiği seçimlerden de ana muhalefet partisi olarak çıkmayı başarabilmiştir.

Seçim zamanı ya da meclis konuşmalarında kendisine ‘Bay Kemal’ diye hitap edilmiş, ‘’O da lider değil ki’’ denilmiş fakat kendisi zerre kadar efendiliğinden ödün vermemiştir.

Türlü türlü gündemler olmuştur ülkede… Ergenekon, yolsuzluklar, Gezi Olayları, gazetecilerin davaları, terör, sınır ötesi gelişmeleri ve benzeri daha bir çok olay patlak vermiş, kendisi tüm bu olayları lehine çevirememiş, aksine Emine Ülker Tarhan gibi güçlü bir siyasetçinin de partiden ayrılmasına ve yeni bir parti açmasına neden olmuştur. Sayın Tarhan’ın en acı cümlesi de artık eski partisinin Atatürk’ün kurduğu değerleri taşımadığını söylemiş olmasıdır.

Yeni CHP sloganıyla çıktığı yolda; 6 Ok’un mantalitesinden uzaklaşmış, Alevilik – Ilımlı İslam – Kürt ve Sağcılık gibi politikalarda bocalamayı başarmış, ne sağda, ne solda, hiçbir değeri tam anlamıyla kucaklayamamıştır. Birleştirici olmaya çalışmış fakat halkı buna inandıramamıştır.

Seçim gecelerinde oyların çalındığı iddia edilmiş, trafolara kediler girmiş fakat doğru düzgün ne sesini çıkarabilmiş, ne de bir şeyleri değiştirebilmiştir.

On sene genel başkan olmuştur Sayın Kılıçdaroğlu, tam 10 sene. Fakat Deniz Baykal yönetimini de koyarsak tam 18 senedir iktidar olamamıştır CHP. Dile kolay… Şimdilerde ekonominin iyice çatırdadığı, işsizliğin arttığı, pandeminin insan hayatlarına zorluk ve de son verdiği şu dönemde iktidar hızla kan kaybetmeye başlamıştır. Bu süreç böyle giderken özellikle muhalif kişiler, ana muhalefetin artık iktidar olacağı yanılgısını yaşamaya başlamıştır.

Öyle ki Türk milleti futbol takımı tutar gibi parti tutmaktadır. 6-0 yenilmiştir Galatasaray… 8-0 yenilmiştir Beşiktaş… 6-2 yenilmiştir Fenerbahçe… İnsanlar takımlarını yalnız bırakmamıştır. Diğer büyük kulüplerin bu yüzden taraftarı olmamıştır. Olmuşsa da sebep hezimet olmamıştır. Siyaset için de bu geçerlidir. İster beğenin ister beğenmeyin Sayın Erdoğan bir liderdir. Stratejileri – cümleleri – sert tavırları – İslamiyet’e bakışı – Bay Kemal deyip dalga geçercesine konuşması insanların oy vermesinde bir etkendir.

Sayın Kılıçdaroğlu’nda bu özelliklerin hiçbiri bulunmamaktadır. Geçmişinden beri Padişah – Şah – Sultan – Kağan – Bey gibi tek bir merkezden yani liderden yönetilen bir toplumun sessiz, efendi, anlayışlı bir lider tarafından yönetilmesi mümkün değildir. Danimarka, İsveç ya da Malta gibi ülkeler için idealdir fakat Avrupa ve Asya’nın tam ortasında köprü vazifesi gören bir ülke için imkansızdır.

Başlığa ve yazdığım yazıya gelecek olursak Muharrem İnce işte bu yüzden Kemal Kılıçdaroğlu yerine gelmeli ya da tercih edilmelidir. Cumhurbaşkanlığı seçimini bir hatırlayın… İlk çıktığında hepimizin içine umut vermedi mi? Erdoğan gibi mücadeleci bir lider olduğunu göstermedi mi? Partisine kafa tutup tek başına yollara çıkacağını bildirmedi mi?

Herkesin hatası olur. İktidar ve liderinin tonlarca hatası var fakat hala arkasında takipçileri var… Bu yüzden bile bile 10 seneden beri başa gelemeyen birini sırf daha fazla oy aldığı için desteklemektense, bir hata yapmış ama doğru işler yapacağına inandığım birini şahsen desteklemeyi yeğlerim.