"Anka kuşu gibi yalnızlığı adet edin! Öyle hareket et ki, adın daima dillerde dolaşsın ama seni görmek olanaksız olsun." -Fuzuli, Leyla ile Mecnun |
|
||||||||||
|
Evin içinde sadece Ay ışığı dolanıyor. O da benim gibi ne yapacağını bilmiyor. Sadece alık alık gökyüzünden bize bakıyor. Aynanın karşısındayım ve elimde bir silah var. Altıpatlar ama sadece bir mermi patlayacak bugün. Korkudan elim titriyor ama aynadaki herifin gözlerinin içine bakacak kadar cesurum. Nefret ile bakıyorum ona, o da bana öyle bakıyor. Silah ile çok kez vurdum o or*spu çocuğunu ama her ayna karşısına geçtiğimde tekrar diriliyor. Hiç konuşmuyor, ağzını bıçak açmıyor. Aynı ben gibi biri. Belki de ikizimdir çünkü benimle aynı haraketleri yapıyor. Bir yandan seviyorum bu p*çi, saatlerce bana katlanan az insanlardan. Daha doğrusu tek insan. Bunu duvara bakarakta yapabilirdim ama ona veda etmek istedim. Ağzımdaki sigaranın külü bacağıma düştü ve hiç tepki vermedim. Galiba ölmeye şimdiden başlamıştım. Aslında bunu daha önce yapmayı çok istedim ama korktum. Yanlış anlamayın ölmekten korkmadım. Benim korkum kaybedeceklerimde değildi. Benim korkum beni kaybedeceklerdi. Çünkü o zamanlar beni seven insanlar vardı. Ölürsem arkamdan ağlayacak ve 2 gün sonra unutacak insanlar. En kötüsüde unutulmaktı. Süresi önemli değil sonuçta unutulacaktık. Peki hiç hatırlanmazsak. İşte o zaman hiç unutulmazdık. Beni hatırlayacak hiç kimse kalmadı artık (Bir kişi hatırlardı beni o da aynanın içinden bana bakıyor.) yani artık unutulmazım. Sabah uyanana kadar böyle bir fikir hiç aklımda yoktu. Bir şey oldu uyanınca her zamankinden farklı bir şey. Uyanmak istemedim. Televizyonu açtım, kapattım. Kahve yaptım, balkondan döktüm. Gün batarken, ufak yudumlarlar biramın dibine gelirken, Mahzuni Şerif ile aynı soruyu sordum: “Nem Kaldı?”. +155 Polis İhbar Hattı -Yan komşumuzdan silah sesi geldi. Yine aynaları vuruyor galiba manyak. +Hanımefendi lütfen sakin olun ve güvenli bir yere geçin. Adres nedir? Aynanın karşında ölü bir beden... Ağzından düşen sigara pantolonu yakıp delmiş ama büyük bir aleve sebep olmamış. Duvarda kan kırmızısı renkle “Born To Die” yazıyor. 21 gram eksik, onun dışında aynı duruyor oda.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Hasan Fehmi Türkmenci, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |