"Üç kuşak koyun ağlar, boyum zengin değil
Sürüm yanlış sürünür, içim yanar
Kalksam gitsem yer benim, yer yetim
Alev yakar, şu akar, genzimi yakar"

Bir türkü duydum işte böyle
Eski bir zamanın içinde
Neye susar da dilim, konuşmak bilmez?
Neye bırakır kendini kendiyle?

Bir diğer türkü budur, duydum, uydurmadım
Bir şiir durdurdum geçmiş zaman garından
Garı ben uydurmadım, ayrılık uydurdu
Soğuk havalar uydurdu, buğulamayı zamandan

Ağzımdan dumana çıkana isim yazan yer çimen
Gözlerine sarmaş olur benim felsefem
Sanki tadını yudumlamaktır yaşamın, zamandan
Zamansız akan bir nehir gibidir, geçen tren
Hep duyarız hep geçer gider, hep bizi beklemeden

Ya daha ne kötü, aman, acı var, adalet var, o var bu var
Ben sakarım tamam da zaman da sakar!
Hem inat değil, uydurmadım, hoşuma gider
Genzimi yakan geçmiş mektubu kuru havalar

Kalksam gitsem, yer benim, olmaz ki, gidemem
Garı ben uydurmadım, sarılmalar var oldu
Gözlerinle olurdu ya benim felsefem
Eşek kadar adam oldum, zaman durdu.
Gök mavi, kuz siyah, karnım aç, gülmek güzel
Kuyu derin, hayat çıkmaz, hava soğuk, yer çer çimen.