Televizyonun dünya üzerinde icadý yanlýþ hatýrlamadýysam 1929 yýlýna denk gelir. Bize de gelmesi 1968 ya da 1969 yýllarý. Ýlk çýktýðýnda belli günlerde, belli saatlerde yayýn yapardý, sonra her güne çýktý, renklendi, 24 saat her kanal yayýn yapýyor þimdilerde...

Batý Dünyasý artýk pek de televizyon seyretmiyor. Hadi ya televizyon seyretmeden olur mu, demeyin sakýn. Batý aþmýþ artýk bunlarý, bol bol okuyorlar, bilim ile uðraþýyorlar... Ben sabah metroya bindiðim zaman karþýmdaki beþ kiþiden dördü cep telefonu ile uðraþýrken, bütün metroda bir ya da iki kiþiyi kitap okurken görüyorum ancak... Ne kadar vahim bir durum...

Geliþmiþ ülkelerin bir çoðunda televizyona artýk aptal kutusu diyorlar, az geliþmiþ ülkelerde eðitim düzeyi düþük insanlarýn televizyonlarda, daha fazla zaman geçirdiðini söylüyorlar... Yugoslavya’nýn seneler önce nasýl daðýldýðýna ait yýllar önceki bir anekdot gerçekten çok manidardýr... Mareþal Tito’nun ülkesinde ’’Bizler dizilere ve filmlere gömülüp televizyon baþýndan kalkmazken, ülke elden gidiyormuþ ve de gitmiþ de haberimiz olmamýþ.’’

Bizlerde yorgun argýn eve geldiðimiz zaman yemek yiyip hemen gömülüyoruz beyazcama. Haberimiz oluyor mu, ülkede olup bitenlerden? Gece birden petrol ürünlerine zam geliyor. Dolar ve Yuro tavan yapýyor. Birileri ceplerimizden bir dolu varlýðýmýzý fark ettirmeden çalýp çýrpýyor... Çocuðunu fakirlikten besleyemeyen bir anne, kaderine isyan ediyor. Sýnýr birliklerinde belki onlarca askerimiz þehit oluyor, sadece üç kiþi görünüyor gazetelerde þehit olan askerler...

Bakýn televizyon kanallarýna... Hiç diþe dokunur bir program görüyor musunuz? Ýnsaný çoðaltan bilgi ve kültür olarak, kaç tane program var? Pazar günleri sabahlara kadar, spor programlarýnda yok o penaltýydý, öbürü ofsayttý, kýrmýzý kart deðildi diye diye beynimizi dumura uðrattýlar... Beþ kuruþ bize faydasý olmayan, uykumuzdan eden programlarla anamýzý aðlattýlar...

Hangi birimiz biliyoruz mahallemizde yardýma muhtaç insanlarý? Ta otuz kýrk yýl önce çevrilmiþ komedi filmlerini dayayýn durun millete, o sýrada mecliste neler oluyor, öðrenmesek de olur. Aile kavramýnýn çok ucuzlatýldýðý bir sürü hilkat garibesi dizi, aslýnda dizi de denmez bunlara. Yapýmcýya para kazandýrmak için önümüze sürülen saçmalýklar. Konu üç aþaðý beþ yukarý hepsinde ayný. Vakit öldürme makineleri... Tespitlere kulak vermek lazým, mafyavari diziler arttýktan sonra ülkede suç oranlarýnda patlama yaþandýðý gün gibi aþikar... Biraz dikkat, biraz ilgi, okumak, araþtýrmak, bize lazým olan bu aþamada bunlar olmalý her zaman... Yoksa iyiye gitmiyoruz diyeyim...