Baktığında herkes işte bir şekilde, bir yerlerde ve de mevkilerde… Amma velakin… Fani hayatlarında kim kime ne katmış?

Almanya yerle bir iken… Bir adam çıkıyor… Alman kökenli dahi değil… Fakat kendini Alman gibi hissediyor… Almanların; adam gibi Alman olmasını sağlıyor… Beraberinde tüm Alman halkının desteğini aldığında sıkıntı olmuyor… Avrupa’nın her toprağını birer birer fethederken de sıkıntı olmuyor… Niye? Güçlü çünkü… İdeaları ve dedikleri başarıyı ve beraberinde fetihleri getiriyor… Ne zaman yedi düvel karşısına dikiliyor; işte o zaman kaybediyor… Beraberinde sümsümük ve itaatkar Almanya’yı; güçlü, bağımsız ve fetheden Almanya yaptığı için kötü oluyor… Adı ve düşünceleri öyle her yerde söylenemiyor, söylenmesine müsaade edilmiyor.

Fransa yerle bir iken… Yeni düşünceler ve ideaların eşiğindeyken… Bir adam çıkıyor… Adam İtalyan kökenli… Fransa’yı toparlayıp, Avrupa’yı feth ediyor, yetmiyor, gözünü Orta Doğu’ya dikiyor… Mısır seferleri yapıyor… Savaşıyor… Şu oluyor, bu oluyor, sürgüne gönderiliyor… Yine de savaşıyor da savaşıyor… Sürgünden kaçıyor falan da filan da… Böylesi bir adamdan geri kalan ne? Para, para, para…

Devlet-i Aliyye ya da Osmanlı İmparatorluğu yerle bir iken… Vahdettin Han; tıpkı Abdülhamid Han gibi; yaşlı, yorgun ve bilgisizken; bir Osmanlı Subayı; hem hanedanlığa, hem yedi düvele kafa tutuyor ve de kazanıyor… Ne Alman, ne de Fransız bazı liderler gibi, diktatörlüğünü ilan ediyor…

Gücü; Hem kanından hem de cesaretinden gelen aziz Göktürk kanı ile milletine bölüştürüyor… Diyor ki… Yasama ayrı olmalı, yürütme ayrı ve de yargı ayrı… Niye?

Gerçek lider; nerede olursa olsun, gücü bölüşür ve gerekirse adam gibi yargılayabilecekler tarafından da yargılanabilir de ondan… O yüzden hala sevilmiyor, kusurları aranıyor, kötülenmeye çalışılıyor… Çünkü adam gibi adamdı. Adam gibi içebilmesi de nazarı…