Dinliyorum sesini, duyuyorum, alýp verdiðin nefesi,
Kulaklarým zonkluyor, dur koþma ne olur...
Geçmiþle, bugün arasý seke seke geçiþlerin,
Yüreðime neþe katýp hoplatýyor.
Sen çocuk, ben çocuk...
Sen ki;içim de saklý çocuk.
Çocuklar unutmaz sanýrým, hatýrlar mýsýn?
Kaç defa itildim salýncaktan!
Hýzla topladýn, can kýrýðýmýn sesi, dün gibi,
Bugün gibi yanký bulur,
Yüreðimin derinliðinde.
Ben itildim, sen yüreðime ne çok nefes tükettin.
Küçük prens ne diyor?
Bir tek çocuklar, ne istediðini bilirmiþ...
Sen gibi, ben gibi.
Yýlmadan üfledin kalbime,
Geçmesi kolay deðilmiþ, çocuklarýn ki gibi hiç deðilmiþ;
Büyüklerin mýzýkçýlýðý...
Mýzýkçýlýk yapanlardan, sen de usandýn bak!
Ayak sesin, kalp sesini geçti,
Masum sesin arþa ulaþtý...
Küstah cümleli aðýzlarý,
Silüetsiz gölgeleri býrakmýþ çocuklar...
Ýçlerinde, bir saða, bir sola koþmuyor,
Þarký söylemiyorsa çocuklar!
Onur, kan çekilir, katran dolaþýr damarlarda.
Çýkar girmiþ araya, bedbaht insan suretleri,
Yüzler maske maske,
Aldatan, aldatýlan el ele vermiþ, ne kerih manzara.
Gören ya da, düþerken sesini duyan var mý;
Dünyanýn çivisi nerede? Nereye yuvarlanýp saplandý?
Kayýp, aranan tek bir çivinin hesabýný, ödüyorsa mazlumlar!
Salýncaktan itiliyorsa duygular,
Býrakýn, býrakalým; gözler ararken çiviyi,
Yüreklere saplanýp, kanatsýn...
Çocuklarý saklayýn, içimizde saklý kalsýn.