Beyaz Ýç Kýrmýzý Hisset!
Kýrmýzý þarabý içemem bilirsin.
Sarhoþ olmuþtum bir gece tek kadehte,
Mutluluktan mý þaraptan mý bilinmez.
Ýþte o günden beri;
Ne zaman yaðsa kýrmýzý kar,
Ne zaman þarap çekse caným,
Alýrým beyaz þarabýmý elime,
Dayarým baþýmý buðulu cama,
Gelmediðin için dua ederim yaðan kara.
Ýstanbul karlar altýnda yine...
Ve ben týpký Ýstanbul gibiyim;
Uzaktan güzel bir manzarayým,
Yakýndan,uzaðý özletiyorum.
Beyaz þarap içiyorum yaðan kýrmýzý kara inat.
Eðer yaðsaydý kar bembeyaz,
Kaplasaydý sokaklarý kapladýðý gibi ruhumu,
O zaman içerdim belki kýrmýzý þarabý þerefine...

Bu isyan;
Sana mý?
Kara mý?
Þaraba mý?
Hala bilmiyorum.
Kýrmýzý karýn imkansýzlýðýný bildiðim gibi
Seninde geri dönmeyeceðini bildiðimdendir belki.
Kýrmýzý kar yaðýyor,
Ve ben seni
Beyaz karlara gömmeye çalýþýyorum...