Pembe-Beyaz açan dallardan belli
Bu þehre bahar geldi,
Nedir bu içimdeki gitme isteði?
Senin kentine… Milyonlarý umur etmeden
Ben denizi olmayan þehirleri sevmezdim ya hani!

Ýçimdeki hergün biraz daha güzel olma isteðini
Bahara yoruyorum,
Güzelim papatyalarý yolup yolup duruyorum
Korkaðýn tekiyim iþte…
Halen denizi olan bu þehirdeyim
Uçup gelemiyorum denizsiz þehrine,
Seni düþündükçe.. Al iþte! Yine titriyorum…


Yüreðimdeki sensin
Yarýnýmý umur bile etmiyorum…
Þehrinde denizi olmayan adam
Gel þehrime…
Taze bir simit, bir dilim beyaz peynir
Bir yudum çay çekiyor caným yine
Boðaza karþý seninle,

Sendeki beni çözemiyorum! diyen adamým
Kulaklarýmda sesin, o sese ben can baðlarým
Sözüm sana,
Her yeni güne baþlarken
Beyaz kanatlarýmý takmayý, unutmayacaðým…
Sen hele bir gel…
Gel þehri denizsiz adam!… Ben koþacaðým…

Þehrimde deniz, þehrimde sevgi var benim
Henüz masumluðunu yitirmemiþ bir köy yeri kalbim,
Ýçimde hergün biraz daha güzel olma isteði
Güzel”e dair ne varsa þehrimde, sensin…
Doðduðun yerlerde olmayan denizleri taþýr gözlerin
Buram buram deniz kokar ellerin
Biri tutsun artýk elimi, kalemimi,
Þehri denizsiz adam!
Denizi olmayan þehirleri sevmezdim ben hani!