seninle azalýyorum sevgili. her gün bir damla daha katmak için direnirken varlýðýma, binlerce kez azalýyorum. þu an kaçýncý uykundasýn ya da uyanmýþlýðýn mahmur yeþilliðinde hangi hayallere teslim oluyorsun, kimler paylaþýyor kutsal anlarý ellerinle, varlýðýn neye teslim oluyor benden çok uzaklarda bilmiyorum. ve bilmediðim her sevgilide yeniden umarsýzca gözyaþlarýma uzanýp isyanlara gömülüyorum... an be an azalýyorum yaþamdan yaþamamaya doðru...
seninle çoðalýyorum sevgili. her gözyaþýndan bir tuz daha katýp benliðime usul usul deniz olmaya çoðalýyorum. ve sonunda denize varamayan binlerce ýrmak oluyorum. bir martýnýn gagasýna dokunmak, bir balýðýn pullu sýrtýnda gezinmek ve bir istiridyenin saklý tuttuðu ham incinin kehreleþmiþ benliðine dokunmak için çýrpýnýp duruyorum. deniz olmaya çabalýyorum ve çoðalýyorum varlýðýnla minik bir yaðmur damlasýnýn el deðmemiþ hayallerine.
seninle yaþýyorum sevgili. seninle olmaya hak kazanmýþ binlerce aný biriktiriyorum belleðimde. bir bakýþýný, bir dokunuþunu ve hüznün parmak izlerini gizlediðin bir gülücüðünü alýp yaþýyorum içimde senden gizli, senden saklamaya çalýþtýðým acý çeken yanlarýmda.
seninle ölüyorum sevgili. yaþamaktan sýkýlýp son dokunuþuna dönüyorum ve çekip gidiþine. canýmý son belki de son'suz yakýþýna tutunup binlerce ölüm arasýndan senin varlýðýnla ölmeye adýyorum kendimi. öldür diyorum! hadi durma öldür "yapamayacaðým" demek yerine. "gitme" deyiþimle intiharýmý, "gitmeliyim" deyiþinle cinayetimi belgelemiþ bir hayatýn eðreti soluklarýndan el çekmeye çalýþýyorum. yaþamaya direniyorum sensizliðimle...
seninle gülümsüyorum sevgili. paralar verip çoðalttýðýn zamanlarý, "gül" deyip baþardýðýn anlarý, dudak izlerini taþýyan parmaklarýmý da alýp yanýma, bir uçsuz bucaksýz ada buluyorum kendime. kýyasýya mücadele ediyorum aðlamam gerekenlerle ama...
seninle aðlýyorum sevgili. olmadýðýn her anda volkanlar patlayan beynimde ve acý çeken yanýmla dalga geçmeyi öðreten tecrübelerimde onlarca gel-git yaþýyorum. yokluðuna sevinmeyi, varlýðýna direnmeyi, sana koþan ayaklarýmý dizginlemeyi, seni isteyen yüreðime sus demeyi öðreniyorum. ve her düþüncemde baþaramamayý görüp aðlýyorum seninle.
seninle umutlar doðuruyorum sevgili. umut etmenin acý çekmenin yavrusu olduðunu, her acýda bir umudun doðduðunu anlayýp onlarca umut doðuruyorum.
seninle hayalkýrýklýðýna koþuyorum sevgili. miyadý dolmuþ her umutta hayatýn önünde diz çöküp küçülüyorum. yalvarýyorum onca acý veren zamana! bana tek bir iyilik yap en azýndan diyorum. ve her kaybolan zaman parçasýnda olup olmadýðýný bile bilemediðim varlýðýnla hayallerimi parçalamanýn can çekiþmelerini yaþýyorum.
söylencek sözlerim bitmedi daha. oysa söylenecek bir isim kalmadý yanýmda. oysa ben hayatýmda ilk defa...