..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Herkes aynı notayı söylediğinde uyum elde edilmiş olunmuyor. -Doug Floyd
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Öykü > Aşk ve Romantizm > Dervişe Güneyyeli Kutlu




12 Haziran 2005
Yürek Vuslatı İsterse  
-Söyle Bana Aşk Mı 2-

Dervişe Güneyyeli Kutlu


-Mevlevî uzatmış elini dervişin gönlüne. Derviş uzatmış elini Mevlevî’nin gönlüne. Dinlemişler bir süre birbirlerini. Sonra bakışmışlar…-


:CDJF:
   Mevlevî uzatmış elini dervişin gönlüne. Derviş uzatmış elini Mevlevî’nin gönlüne. Dinlemişler bir süre birbirlerini. Sonra bakışmışlar…
   Mevlevî yanmış, derviş erimiş. Kız Kulesi’nin denizine karışmış. Bir aşkgözlü kuş gelmiş -ki bu kuşun gözü altınla toprağı aşıp varmıştır aşka-, denizden balık tutmuş. Balığın pullarına takılan dervişle Mevlevî gökyüzüne ulaşmış. Kuş uçmuş, aşk taşmış; kuş uçmuş; aşk serpilmiş; kuş uçmuş âşıklar birbirlerinden uzak diyarlara düşmüş. Yine ayrı gayrı, yine yan yana. Derviş Mevlevî’nin gönlünde, Mevlevî dervişin. Aşk gönüllerde yaşamış durmuş. Yağmur o günden sonra bir ağlamış, bir susmuş.
   Kuş uçmuş, uçmuş, uçarken, kanadının solunu Konya’ya karşı silkmiş; sağını Kıbrıs’a. Önce batının sesi Afrodit dile gelmiş batık yüreğiyle, sonra doğunun sesi Mevlâna yanık gönlüyle. Afrodit de duymuş bu aşkı, Mevlâna da. Her ikisi de farklı dünyalarda, farklı diyarlarda. Buluşmuşlar bu garip masalda. Kurmuşlar bir masa Akdeniz’in ortasına. Başlamışlar konuşmaya:

-     Aşk, inadına aşk olmalı değil mi dost?
-     Aşk, ne olursa olsun aşk olmalı, öyle dost.
-     Aşk, beşerden akar bedene değil mi dost?
-     Aşk, bedenden akar gönle, öyle dost.
-     Aşk, yaşamalı sonsuza değil mi dost?
-     Aşk, var olmalı sonsuza, öyle dost.

   Mevlâna ile Afrodit’i dinlemiş bir müddet, sonra toplantı yapmış onlar gibi gökyüzü, yeryüzü, deniz ve toprak. Aşkın sesini dinlemişler kendilerini unutarak. Ardından “Neden aşklar ulaşılmaz, neden hep bu ayrılık? Bitmeli bu cefâ! Âşıklar kavuşmalı artık!” diye bir sessiz çığlık duyulmuş.
   Sonunda hak vermişler aşka kendini feda eden bu iki kişiye. Ulaşmışlar aşkgözlü kuşa:
Dile gelmiş gökyüzü: “Gökyüzüm karanlık kaldı, kurtar onları!”
Dile gelmiş yeryüzü: “Yeryüzüm ışıksız kaldı, kurtar onları!!”
Dile gelmiş deniz: “Denizim kurak kaldı, kurtar onları!”
Dile gelmiş toprak: “Toprağım cansız kaldı, kurtar onları!”

   Dile gelmiş tüm dünya, başlamış ağlamaya. Bu sırada Mevlâna ile Afrodit tutmuşlar yolu kuzeybatıya, varmışlar İstanbul’a. Bulmuşlar onlar da düşünceyle uçan aşkgözlü kuşu. Anlatmışlar olanı:

-     Akdeniz dile geldi, Ege’yi delip geçti, Karadeniz karalar bağladı ey aşkgözlü!
-     Tuz Gölü tuzsuz, Van Gölü kurak kaldı. Bu aşka sensin çare ey aşkgözlü!

   Aşk dilenilir bazen, kazanılır sonra. Afrodit’le Mevlâna ağlamış. Çile çekmiş, yer, gök, deniz, toprak. Aşkgözlü kuş sonunda katılmış aralarına hicranı unutarak. Başlamış atmaya ayrılığı uçarak. Kuş uçmuş, aşk doğmuş; kuş uçmuş; aşk uyanmış; kuş uçmuş; dervişle Mevlevî uykuya dalmış. Yine buluşmuşlar gizli bir rüyada:

-     bir Mevlevî ağlıyor yollarda
yıldızlarla yürüyerek
kim bilir sen nasılsın yıldızlar altında

-     Yorgun ve çaresiz
Gözlerim seni arıyor ama nafile
Kapı çalacak gibi şu an
Karşımda seni bulacakmışım gibi ama yalan
Bir nefes alış var derinde
Bir hüzünlü özlem gözlerde...

-     yüzün nereye dönük bilemem ey sevgili
ama yüreğim yüreğine dönük bunu bil


-     Bildim
Ve öğrendim bildiğim vakit
“Sır aşikârdır oysa
Sır söylenmez“

-     sırrın bende
ruhum seninle
ruhum ellerinde
emrinde

-     Emretmez yürek yüreğe
Ancak aşk rica eder sessizce
İster ver, ister verme...

-     ben bende değilim
kaybolmuş varlığım senle
kaybettim kendimi sende
rican da başım üstüne
emrin de...

-     Ve ben
Kendini bulasın diye açıyorum kapıları sonuna kadar
Işık kör eyleyecek önce gözlerini
Sonra açacak gönül gözünü
Göreceksin
Işığın ardındaki gerçeği
Ben; kapıyı açan ışığa,
Sen; kapının tokmağına usulca dokunan
Dokundu ve geçti diyeceğim
Bakıp gülümsersin belki, bekleyeceğim...



-     ben bu yola baş koydum
ne ateşler, ne kör eden ışıklar
beni aşkın yakar, kör eder
gayrısı yalan
ve açmasan da, bu can
kapında yıllarca bekler inan.

-     Kapılar açık
Yapraklar saçılmış, dökük
Yeşerecek belki dallar
Bilmem bu sürer mi bir ya da bin anlık...

-     her anın güzel ey sevgili
her anın hayranlık dolu
zaman mı sorulur âşıktan
onun için bir ile bin fark eder mi?

-     Baharın kokusu var etrafta
Yeni bir gün var taze taze otağda
Bir aşk, bir sevi düşürmez mi bu bağa
Tek sandığımız Yaradanım da...

-     kurban olurum ben o Yaradana
seni yarattığı an'a, zamana
bir aşk düşürdü ki yüreğe
ne beden bıraktı, ne ruh yanmaktan!...

   Dervişle Mevlevî ağlaşadursun, biz gelelim aşkgözlü kuşa. Kuş uçmuş, kanadının solunu Konya’ya karşı silkmiş; kanadının sağını Kıbrıs’a. Önce Afrodit gülümsemiş, sonra Mevlâna.
   Aşkgözlü kuş giderken düşürmüş son bir mısra:

-     Sözler tükenir aşk bakî kalır
Yolcu gider kalan kalır
Aşkgözlü gider, ayrılık biter
Aşkla kalır gönül gözlüler.

   Uyanmış derin bir uykudan dervişle Mevlevî. Bakmışlar ki, Kız Kulesi’nin karşısında yosun tutmuş gönüllerine değen elleri. Sonra bakmışlar baş uçlarına; Mevlâna ile Afrodit gülümseyerek duruyormuş karşılarında.
   İşte o an uyanmış uyuyanlar usulca. Mevlâna’nın gönlü değmiş aşka. Aşk temizlenmiş, nurlaşmış. Afrodit’in eli değmiş sonra; aşk güzelleşmiş, kutsanmış. Dervişle Mevlevî derin bir huşu içinde sarılmışlar birbirlerine. Herkes giderken mekânına, dervişle Mevlevî kalmış aşkını kutsamaya İstanbul’da.
   İşte aşk vuslatı istemiş ve gerçekmiş, rüya olan gerçeğe taşmış; gerçekler rüya olup kalmış. Gönüller bir olunca ayrılık denizin dibinde uykuya dalmış.
   Kuşun ağzından üç elma düşmüş, birini dervişle Mevlevî yemiş; birini Mevlana ile Afrodit paylaşmış; diğerini ise yer, gök, deniz ve toprak bu masalı yaşayanlara armağan etmiş.
   Herkes sağlıcakla kalmış …

.Eleştiriler & Yorumlar

:: değil
Gönderen: arif hüseyin / Bursa/Türkiye
15 Mayıs 2006
zavallı afrodit, yine yanlış hüküm ve sonucu yanlış tercih.yine anlam bulamayacak varlığı.öğrenemeyecek asla aşkın bile yetemeyeceğini insanevladına acaba neden mevlana afrodite sen git şemsi bul dememiş, niyazsızlık makamının sultanı şemsi bulabilseydi afrodit varlığı anlam bulacak ve belki binlerce yıldır aşk a yapılan iftiralar ve haksızklar son bulacaktı, insnalar tutkularına aşk deyip ona iftira atıp durdular binlerce yıldan beri...ne güzel masal inşallah bir gecede şems geliverir masala bizlerde zevkle okuruz afroditle şemsin hikayelerini...




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın aşk ve romantizm kümesinde bulunan diğer yazıları...
Söyle Bana Aşk mı? (- I - )
Değiştirilemeyecek Kader Anlarından Biri: Berceste
Söyle Bana Aşk mı?
Masal-ı Aşk -ı-
Ruhumdan Uzak
Aşksızlığın Ne Olduğunu Gel Bende Gör
Masal - A Aşk II
Aşkın Sırat Köprüsünde Tango
Başak Saçlı Kız

Yazarın öykü ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Aşikar Bir Sırdır Öz
Güneş
Akarsu
Bir Uçurum Vakti
Aşkın Sırat Köprüsünde Tango
Kar Taneleri

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Felâketim Olsun Tadın [Şiir]
Aklar ve Karalar [Şiir]
Kimsin? [Şiir]
Saklambaç [Şiir]
Ben Seyri [Şiir]
Ak Köpükle Yakamozun Hikayesi [Şiir]
Dönüşüm/s/üz [Şiir]
Vakit Geldi [Şiir]
Ruhum/a Da/yandı [Şiir]
Yüreğine Ne Kambur Ne Çıbandım [Şiir]


Dervişe Güneyyeli Kutlu kimdir?

Yüreğine sevgi fazlasıyla katılmış, üstüne bir de şiir eklenmiş; bir Ruya doğmuş gülücük kokulu. . .

Etkilendiği Yazarlar:
Murathan Mungan, Nazlı Eray ... Ve etrafımda görüp etkilendiğim her şey...


yazardan son gelenler

bu yazının yer aldığı
kütüphaneler


yazarın kütüphaneleri



 

 

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Dervişe Güneyyeli Kutlu, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.