SEVGÝNÝN ADI SEVGÝ
-II-
(kim koymuþ çeliþkinin adýný yaþam diye)
…selamsýz geçtik tüm köyleri… ilk köyde “yukarý ki köyde cenaze var” haberinin ardýna düþüp …araba soluk soluða ben soluksuzdum…ya sigarayý nasýl içerdim sigara üstüne..??..
…güneþi bir çok filmden çýkarýp asmýþlardý sanki göðe …her aðacýn ardýnda ayrý þekilde …her gölgenin ardýnda daha da beyaz…
…hazirandý…bu ayda da ölünmez ki… zaten demiþ ya ozan “HAZÝRANDA ÖLMEK ZOR” nasýlda ölüp gitmiþ...??.
…hazirandý…okullar çocuklarýný tatile göndermiþ kendileri uykuda…
…hazirandý…tarlalarda insandan karýncalar…iþçileri kadýndan…baþlarýnda kral karýnca…doðaya ters diye geçirdim içimden…
…hazirandý ve tenhaydý selamsýz geçtiðimiz köyler…
…mezarlýklar köy giriþlerinde olur…çýkýþlarýnda yada…mezarlýklar sessizdi ve bu sessizlik korkularýmý büyütmekteydi git gide…devasa korkular içimde…ben sýrýlsýklam…
…nihayet onun eski çam ormanlarýnýn olduðu tepe gözüktü…kýzarmaya durmuþ kirazlar al al… ardýndan mevsimlerin ve yýllarýn rengini çalýp götürdüðü kiremit damlar…
…köy nihayet…mezarlýkta yeni kazýlmýþ toprak arýyor gözüm korkarak ve her yokta biraz daha ferahlayarak yok…yoktu yeni bir mezar…affetmiþtim gülümsemelerimi…salývermiþtim…
…”siz gidin dönüþte beni buradan alýrsýnýz” diye uðurladým arkadaþlarý...
…köyün en aþaðýsýndaydý ev…dut aðacýnýn altýndaki divan yenilenmiþti…üzerinde yeni bir kilim… zamaný deðildi kara dutun galiba ondan yoktu burada…karatavuklarda yoktu…hýrsýzlar…
…duvarlar elden geçmiþti… taþlarda daha bahar yaðmurlarýnýn aðartýsý …güller daha da bir baþka güzeldi…ellerimi sürterek geçtim ýtýr ýtýr fesleðenler içinden…yerler tertemiz… birileri ekmek piþiriyor olmalý kokusu keskin ve güzel…
…masa üstünde sürahi geçen yýl býraktýðý yerde sanki… kitaplar daðýnýk biri yarým býrakýlmýþ belli arasýnda bir kalem…altýna çizgiler ve notlar düþülsün diyedir kesin (ben kendimden bilirim)…ve sahaftan aldýðým kitaplarý arabada unuttuðumu hatýrlýyorum hayýflanarak …
…ince ve duru bir “hoþ geldiniz”…
…utanýyorum izinsiz girmiþ gibi…”merhaba” diyorum sýkýlgan biraz…
…”buyurun oturun…gelir birazdan babam”…o kýz…o siyah beyaz karedeki…sevgi öðretmenin yanýndaki…
…”dostum” diyorum… bir þeyler açýklamak zorunluluðuyla…gülümsüyor…biliyorum kokuyor gülümsemesi…beklendiðimi bilmenin rahatlýðý doluyor içime…ilk tanýþmamýzdan konuþuyoruz… köylü kulaklarýnda yollanýlan selamlardan…kitaplardan…þiirlerden…þairlerden ve memleket meseleleri… ve eski hýzlý yanýný dostumun ve tabi ki küskün yanýný…göçleri göçlere ekledilerimiz ortak yanýmýz… birde görüþümüz…
…”bu iðde aðacýný ziyarete geliyorum aslýnda her yýl”…iðde aðacý yaþlý… bir yana eðik…”annem ekmiþti bunu”… susuyor ardýndan nefes alýmlarý yavaþlýyor…derinleþiyor…durgun akan sulara benzetiyorum… susuyorum atlasam boðulacakmýþým gibi korkuyorum konuþmaya…derin bir iç çekiþin ardýndan acý bir gülümseme…sigaraya uzanýyor eli…”çocuklarýmý salladým bu iðde aðacýnda…bize yetiþmedi…sallandýk ama o sallayamadý” gözlerimiz yaþarýyor… sigara dumanýnda buluyoruz bahaneyi…
…öðretmenmiþ buda…eþi de öðretmen…eþi haziranlarý uðurlayýp gelirmiþ buraya çocuklar bu yýl babalarýyla geleceklermiþ… bu acele edermiþ her yýlki gibi… iðde aðacý koymuþ hasretinin adýný aslýnda aþýk gibi babasýna biraz… bir anne aþký…çocuðunu yalnýz koymanýn burukluðu… bununda iki çocuðu varmýþ… bir kýz bir oðlan…sol memesine kayýyor gözüm istemeden…ihanet edermi buna da… buda sevgi öðretmen gibi…annesi gibi..............................
…sormaya utandým…”eþin gözlerine bakmaya korkuyor mu” diye…bunun da gözleri uçurum…aþýk olduðum öðretmenim geliyor aklýma… ilk aþkým…yüzüm kýzarýyor…baþýmý öne eðiyorum… elleri tebeþir kokar mý bununda ??…
…”kim gelmiþ” diye sesleniyor gülerek ve þ harfini uzatarak uzatabildiðince…ellerinde bir demet hardalla…bu gün keyifli dostum…”hardal salatasý yapacaðým sana…zeytin yaðlý…bol limonlu… balýk geldi bu sabah…rakýmýzda var”…gülüþüyoruz…
…hoþ geldin i arada kaynattý derken utandýrýyor beni…güneþten daha sýcak bir hoþ geldin… kucaklaþarak…
…çay geliyor masaya…
“ÇAY DEMLEME DEMEDÝMMÝ BEN SANA…
KAÇIRDIN ADANIN BÜTÜN TAVÞANLARINI…
GÖZLERÝM NE KADAR ISSIZ BAKSANA…”
…can yücel…diyoruz ikimiz bir aðýzdan…sözleþmiþ gibi ve bakýp bir birimize devam ediyoruz gülüþmelere…
…çay gerçekten çok güzel…çayý pek içmemem çayý sevmememden deyil aslýnda… her piþen çayý beðenmememden… belki de elden ele deðiþiyor çayýn tavý tadý ve demi…kabalýk olacak ama bir çay daha isteyeceðim ben…belki bir daha…tavþan kaný derler ya…tadýný bilmem ama rengi o renk ve berrak…
…kitap listesini uzatýyorum hepsinin yaný iþaretlenmiþ…fazladan birkaç kitap eklemiþim listeye…arabada kaldýðýný dönüþte verebileceðimi söylüyorum…zaten aranýyormuþ fark ettirmeden bize…parasý diyor… kýzmak geliyor içimden…”keþke her kes kitap okusa bende getirsem”…çocukluk yýllarýmdaki musa dan bahsediyorum ona yazlarý daðlardan kar getirip satarak parasýyla köy çocuklarýna kitap götüren musa…hikayesini anlatýyorum kýsaca …parayý reddettiðimi anlatmak istiyorum aslýnda…anlaþýyoruz…
…dostum kalkýyor müsaade isteyerek…hissediyorum az sonra masaya konacak þeyleri…”babam içkisini kendi elleriyle hazýrlar” diyor düþüncelerimi aralayarak…balýklar zaten fýrýndaymýþ kiremitler dolusu… gelirken burnumu sýzlatan ekmekte o fýrýnda piþmiþ olmalý… hardal haþlamak kolay…
…acýkmýþýz da…bir kedi çiçeðin dibindeki yerini çoktan almýþ arada bir sýrt üstü debelenip keyif yapýyor güneþe karþý…bizim kadar aç deðil anlaþýlan…
…masa hazýrlanýyor …fesleðenler ekiliyor balýklarýn üzerine…ve üzüm olarak yola çýkan… imbiklerden süzülen…yol üstü geçerken bir yerlerden biraz anason alan su… raký olarak boþalýyor bardaklara… yolculuðunun sonuna gelmiþtir…þerefelerle uðurluyoruz son yolculuðuna yudum yudum…baþýmýzý aðrýtacak yok oluþu …içimizi yakacak sabaha karþýlarda biliyoruz…þerefe…çýn çýnlarýnda bardaklarýn…arada bir demlenmek iyi geliyor aslýnda aþýrýya kaçmadan çakýr etmek keyifleri ve türkülerin yanýna türküleri katmak yavaþ sesle sýkýlarak birazda…
…hafiften bir müzik…bir kerkük türküsü…
“… HÜSEYNÝKTEN ÇIKTIM ÞEHER YOLUNA
CAN AÐRISI TESÝR ETTÝ KOLUMA
YARADANIM MERHAMET ET KULUNA
YAZIK OLDU YAZIK BU GENÇ ÖMRÜME…” Ahmet KAYA söylüyor…
“…yazýk oldu çocuða…”diyor…suskun…sadece bakýþlarýmýzla onaylýyoruz…sigara dumanýný çekip ciðerlerimize…
…ölüm geliyor aklýma…kimseye yakýþmayan ve her zaman erken olan…
…yukarý ki köylerin birinde bir cenaze olduðunu…birazda korktuðumu …(özürler dileyerek) sadece ölümü dostuma yakýþtýramadýðýmdan…diyorum…hüzün bulaþýyor tebessümlere…”yaþam bu”…diyor…haklý…
ama ben sevindiðimi söylüyorum dostumun deðil de bir baþkasýnýn öldüðüne…biraz acý katarak salýyoruz gülüþlerimizi…
…ben sevinirken dostumun yaþadýðýna…bir baþkasý dostunu kaybetmenin üzüntüsünü yaþýyor ölesiye…
…çeliþki bu…
…KÝM KOYMUÞ ÇELÝÞKÝNÝN ADINI YAÞAM DÝYE…

asi & mavi
feridun